Kullanım Kılavuzu
Neden sadece 3 sonuç görüntüleyebiliyorum?
Sadece üye olan kurumların ağından bağlandığınız da tüm sonuçları görüntüleyebilirsiniz. Üye olmayan kurumlar için kurum yetkililerinin başvurması durumunda 1 aylık ücretsiz deneme sürümü açmaktayız.
Benim olmayan çok sonuç geliyor?
Birçok kaynakça da atıflar "Soyad, İ" olarak gösterildiği için özellikle Soyad ve isminin baş harfi aynı olan akademisyenlerin atıfları zaman zaman karışabilmektedir. Bu sorun tüm dünyadaki atıf dizinlerinin sıkça karşılaştığı bir sorundur.
Sadece ilgili makaleme yapılan atıfları nasıl görebilirim?
Makalenizin ismini arattıktan sonra detaylar kısmına bastığınız anda seçtiğiniz makaleye yapılan atıfları görebilirsiniz.
 Görüntüleme 10
 İndirme 8
Belgesel Tiyatroda Karşı Duruş olarak Bellek The Laramie Project ve The Exonerated
2019
Dergi:  
Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi
Yazar:  
Özet:

Çağdaş oyunlardaki nostaljik ve belgesel bellek farklılıkları üzerine yoğunlaşan bu makale, Moises Kaufmann’ın The Laramie Project (2001) ve Jessica Blank ile Eric Jensen’ın The Exonerated (2002) adlı oyunlarının belleği nasıl bir alternatif politik duruş haline getirdiğini incelemektedir. Bellek oyunları olarak adlandırılan bu metinler tarihsel dökümantasyonu dramatik malzemelerinin öncüsü olarak kullanırlar. The Exonerated, örneğin hatalı yargılama sonucunda ölüm cezasına çarptırılmış altı mahkumun hikayesini mahkumların tanıklıklarından, mahkeme kayıtlarından ve diğer belgelerden elde edilen malzemelerle anlatır. The Laramie Project, belgesel oyunların yine temelini kurgulanmış röportajlardan ve tanıklıklardan alan bir başka kategorisinde yer alır ancak bir baş kahramanın metinde olmaması bu oyunu tamamen farklı kılmaktadır. The Laramie Project, Matthem Shepard’ın hunharca öldürülüşünün hikayesini bu trajediyi sorgulamak ve cinayetin sebeplerini bulmak için yeniden kurgulanmış ancak bunu Shepard karakteri olmaksızın yapmıştır. The Laramie Project, The Exonorated oyununu andırsa da her iki oyunun da metodolojisi ve kurulumu birbirinden farklı sebep ve malzemelere sahiptir. Ancak kimlik politikalarına yaptıkları vurgu ve politik ve sosyal meselelerin daha geniş bir kamusal tartışması üzerine ısrarları onları diğer türler ve akımlardan farklı kılmaktadır. Bu belgesel oyunlardaki bellek, nostaljik taraflarından sıyrılıp ana akım versiyonlarını karşısına alırken, sessiz yığınların lehine kullanılmıştır. Tarihin acımasız gerçeklerine yaptıkları vurgu, izleyicilerin de bu haksızlıklara tanıklık etmeleri istendiğinde artmaktadır. Haksızlığa maruz kalan yanlışlıkla hapse atılan bir kişi veya acımasızca öldürülen bir eşcinsel olabilir ama belgesel tiyatro bizlere bugünü anlamak için geçmişe bakmamızın yaşamsal aciliyetini gösterir. Bizim yanlışlarımız mazinin sihirli kutusunda gömülüdür. Yanlışlarımız bizim gelecek için rehberimiz olabilir tabii, onları yüceltmediğimiz sürece.  

Anahtar Kelimeler:

Memory As Resistance In Documentary Drama The Laramie Project and The Exonerated
2019
Yazar:  
Özet:

Focusing on major differences between nostalgic and documentary memory in contemporary plays, this paper argues how The Laramie Project (2001) by Moises Kaufmann and The Exonerated (2002) by Jessica Blank and Eric Jensen reinvigorate the concept of memory as an alternative political stand on stage. Memory plays use historical documentation as a forerunner of their dramatic material. In this respect, The Exonerated tells the story of six wrongfully convicted death row inmates through testimonies of the freed convicts, court recordings, and other documents. The Laramie Project belongs to another category of verbatim plays, which is still centered on edited interviews and testimonies but it is characterized by the elimination of the protagonist. It reconstructs and rewrites the story of brutally murdered Matthew Shepard to question this tragedy and disclose the reasons for his murder, but Shepard himself is not represented as a character on stage. The Laramie Project is similar to The Exonerated, but their methodology and construction have fundamentally different incentives and elements. Their emphasis on identity politics and insistence upon a more extended public discussion of politics and social issues separates them from other genres and trends. The way memory is stripped of its nostalgic layers in these documentary plays aims to foster a new understanding of dramatic constructions while challenging mainstream accounts and shifting to side of the silenced figures. Although there is little overlap between the contents and messages of the plays, a key point in both of these works is their emphasis on current issues through a variety of memory forms. Their accent on harsh realities of history is especially pronounced when audience members are invited to witness the flaws of our society. It might be a wrongfully convicted person, a screened and scrutinized life of a transvestite, or a brutally murdered homosexual, but in the end, documentary drama shows us the urgent need to look back to understand the present. Our mistakes are all buried in the magical box of the past. They can be our guides for tomorrow as long as we do not glorify them. 

Anahtar Kelimeler:

Atıf Yapanlar
Bilgi: Bu yayına herhangi bir atıf yapılmamıştır.
Benzer Makaleler




Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi

Alan :   Filoloji

Dergi Türü :   Ulusal

Metrikler
Makale : 722
Atıf : 2.464
2023 Impact/Etki : 0.095
Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi