Özet:

Duygu, düşünce ve kavramların birer imgeye dönüştürülmesi ile oluşan görsel ve yazılı anlatım dili, geçmişten günümüze mağara duvarları, kil tablet, papirüs, parşömen, kâğıt, duvar, tuval ve sayısal ekran gibi taşıyıcılar aracılığıyla yaşamın her alanında iletişim kurma yöntemlerinden biri olarak varlığını sürdürmektedir. Resim-yazı ile başlayan görsel iletişim kurma süreci yazıyı oluşturan işaretlerin aynı zamanda birer göstergeye dönüşmesine ve sanatsal bir anlatım dili olarak da kullanılmasına yol açmıştır. Bu çalışmanın amacı, 1960 ve sonrası yazıyı görsel bir anlatım dili olarak kullanan çağdaş sanatçıların eserlerini incelemek ve sanatta yazının görsel bir anlatım dili olarak yerini değerlendirmektir. Yazı ve sanat arasındaki ilişkinin tarihsel süreci, yazının görsel bir dil olarak kullanılma biçimi ve çağdaş sanat alanındaki yeri alanyazın incelemesi olarak ele alınmıştır. Yazıyı kullanan çağdaş sanatçıların eserleri incelenmiştir. Eserler incelendiğinde yazının ağırlıklı olarak görsel ve kavramsal bir anlatım dili olarak kullanıldığı, kelimeler ya da cümlelerin kavramsal ve tipografik anlam bakımından birbirleriyle örtüştüğü görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: