Özet:

Settar Behlülzade’nin meslektaşları, yakın tanıdıkları, sanat severleri ve fenomenleri, onun tablolarında ressamın hayatın zorluklarıyla mücadele edebilmiş, felsefesini, duygusal kişiliğini “lirik” üslupla birleştirebildiler. Sanatçının ilk ilham kaynağı, dünyaya gözünü açtığı Bakü’nun Emircan kasabası manzaraları olmuş, sanata daha küçük yaşlarda dünyanın en güzel yerleşkelerinden biri olan Abşeron bölgesinin şirin kasabasını tasvir etmekle başlamıştır. Settar Behlülzade’nin ilk eserleri gerçekçi görülse de, gerçek anlamda kısmende olsa “empresyonist” akımın etkisiyle tasvir edilmiştir. Tuvallerinin detaylarında sıralanan renklerin de, bir orkestra senfonisinin ritmindeki gibi duygulu ve hareketli olduğu tanıklığı görülmektedir. Bu durumu hissedilecek derecede anlamlı hale getiren ise kullandığı renk tonları olmuştur. Komünizim rejimin sanat anlayışıyla, kendi sanat anlayışı arasına keskin mesafe koyan manzara janrının öncüsü Settar, “lirik” anlamda sanatsal zenginliklerini dile getirmak için, bütün engellere ve baskıcı tutuma rağmen, fırça ustasının eserlerinde kendine özgü “felsefi-estetik” meziyyetlerini ortaya koyabilmiştir. Onun, Azerbaycan manzarasına olan çoşkun sevgisi eserlerinde kullandığı renk tonlarında ve diyapazonunda görülmektedir. Anahtar Kelimeler: Settar Behlülzade, Manzara Ressamı, Felsefe, Sanat

Anahtar Kelimeler: