Özet:

Ouml;ZET Cumhuriyet douml;nemi yazarlarından Ahmet Hamdi Tanpınar'ın, diğer eserlerinde oldugu gibi hikayelerinde de zaman, mekan ve eşyayı; gerccedil;ekle gerccedil;ek dışını iccedil; iccedil;e algıladığı gouml;ruuml;luuml;r. Tanpınar, hikayelerindeki vakaları,kahramanlarının gerccedil;ek ve yarattıgı ikinci kişilikleri arasınccedil;iaki ccedil;atıma uuml;zerine kurar. Bu hikayeler bouml;ylece gerccedil;ekle hayalin, gerccedil;ekle gerccedil;eklik kazandırılmış gerccedil;ek dışının birer manzumesidir. ABSTRACT Ahmet Hamdi Tanpınar, who is a Turkish author of the period of Turkish Republic, often realizes the leality and unreality, the time, place, and object altogether in his stories, just as he does in his other works. Tanpınar bases his stories on his characters real personalities and their virtual personalities, in other words, their double personalitics, this way, those stories are the compositions of the reality and imagination, of the reality and the unreality which are virtually visualized.

Anahtar Kelimeler: