Özet:

Birleşik Krallığı temsil eden siyasetçiler, özellikle Muhafazakar Parti kanadından olanlar, çoğu zaman Birleşik Krallığın Topluluk içerisindeki konumunu ve aynı zamanda Topluluğun kendisini eleştiren bir tutum sergilemişlerdir. Bu karşı tutum, Ekonomik ve Parasal Birlik projesinin Delors Raporu ile deklare edilmesinden sonra daha da yoğunlaşmıştır. Birleşik Krallık EPB projesine bilinen nedenlerden dolayı karşı idi ve uzun bir pazarlık sürecinden sonra, EBP’ in dışında kalmayı garanti altına alan bir antlaşma elde etmeye muvaffak oldu. Diğer taraftan, 1990’lardan itibaren uzun süre gündemde olan AB genişleme süreci; memnuniyetsizlik eksenini genişletmiş; ülkenin aldığı yasal göç, AB’ne sağladığı finansal katkı, ve diğer konular Birleşik Krallığın siyasi gündeminin ağırlığını temsil etmiştir. Maastricht süreci, Birleşik Krallığın Federatif bir Avrupa yönündeki muhalif tutumunu artırmıştır. Muhafazakar Parti liderliği, Kendi partisi içerisinden geldiği belirtilen baskılar altında, Birleşik Krallığın AB içerisindeki üyeliğinin gelecekteki yerini belirleyecek bir referandum kararını açıklamıştı. Muhtemel bir ayrılık senaryosu kurgusu içerisinde maliyetin paylaşımı Birleşik Krallık ve AB üyesi ülkeler ve AB üyesi olmayan fakat AB’ne ticaret antlaşmalarıyla bağlı olan ülkeler arasında çok taraflılık ilkesi çerçevesinde gerçekleşmek durumundadır. Belirgin maliyetlerin ticaret, yatırım ve işgücü hareketliliği ve finansal sektörlerde ortaya çıkması olası görülmektedir. Diğer taraftan politika koordinasyonu konusu, Birleşik Krallık ve AB üyesi ülkelerin politika yürütücüleri arasında ortaya çıkan diğer bir uyuşmazlığın boyutuna işaret etmektedir. Bu çalışma, Birleşik Krallığın AB’den muhtemel ayrılığı durumunu analitik ve eleştirel çerçevede incelemektedir. Birleşik Krallığın ayrılmasını destekleyenler büyük oranda bunun getirileri üzerinde yoğunlaşırken, bu çalışma potansiyel maliyetlerin önemli yer tutmakta olduğunu ve sağlanabilecek faydaları aşacağı beklentisini vurgulamaktadır.

Anahtar Kelimeler: