Özet:

Toplumların muhtelif tezahürlerle yaşattıkları kültürleri, yapı itibariyle bir vücudun organları gibi sürekli etkileşim içinde birbirini beslemekte ve birlikte gelişmektedirler. Mimari, resim, edebiyat, musiki gibi sanatlar arasında mevcut bulunan bu etkileşim, iletişim ve kaynaşma, şiir ile musiki arasında diğerlerinden daha fazladır. İlhamla ortaya çıkan şiir ile musikinin tariflerine baktığımız zaman, ikisi arasındaki bu kaynaşmayı, benzerliği ve bütünlüğü görürüz. Konumuz gereği, “musiki” deyince enstrümanla icra edilen saf musikiyi değil, sözlü musiki eserlerini kast etmekteyiz. Bu çalışmamızda bir yandan her iki sahanın da tanımlarına eğilirken diğer yandan da 18. yüzyıla ait divanlarda tespit ettiğimiz beyitler üzerinden musiki terimlerinin şiir zemininde gerçekleştirdiği anlam açılımlarını ortaya koymaktayız. Neticede görürüz ki şiir ile musiki birbirinin elinden tutar ve birbirini anlam açılımları ve derinliği noktasında bir adım daha öteye taşır. Anahtar Kelimeler : Şiir, Musiki, Osmanlı Klasik Musikisi, 18. Yüzyıl Divan Şiiri, Şiir-Musiki İlişkisi.  

Anahtar Kelimeler: