Özet:

Bu çalışmada geçmişte Arap dili ve tecvit bilim adamları tarafından Arap dili ses çalış- maları sahasında konuşma seslerinin oluşumunu izah etmek için kullanılmış olan ham ses fikrinin temellerini takip etmeye çalışacağız. Bu fikir özetle, göğüsten çıkan nefesin göğüs ve akciğer kaslarının hareket etmesi sonucu ham bir ses oluşturduğunu ve olu- şan bu sesin telaffuz organlarının çeşitli bölmelerinde konuşma seslerinin oluşmasını sağlayan bir malzeme olduğunu savunur. Bu düşünceye binaen ilgili bilim adamları harfi, (gerçek veya takdiri) bir boğumlanma yerine yani mahrece dayanan (ham) ses olarak tanımlamışlardır ki bu tanım hem eksik hem de kapalıdır. Ayrıca çalışmamızda bu fikrin Arap dili ve tecvit bilim adamlarının telaffuz işlemini açıklamalarına, konuş- ma seslerinin oluşumu hakkındaki tasavvurlarına, harfin tanımı ile seslerin mechûr (ötümlü), mehmûs (ötümsüz), şedîd (patlamalı) ve rihv (sürtünmeli) özelliklerinin tanımlarına olumsuz etkisini, ki tecvit ilmi alanında telif edilen kitaplarda etkisi hala gö- rülmektedir, göstermeyi hedefliyoruz. Kanaatimizce ham ses fikri telaffuz işlemini ger- çeğe uygun bir şekilde açıklayamamaktadır, zira konuşma sesleri zefir havasından meydana gelir ve gırtlaktan başlayarak dudaklara kadar uzanan telaffuz organlarında oluşur, gırtlağın üst tarafındaki telaffuz organlarından nefesten önce geçen herhangi bir ham ses yoktur. Öte taraftan çalışmamızda modern sesbilim çalışmalarının konuşma seslerinin oluşumu hakkındaki yaklaşımına da yer vereceğiz, bu doğrultuda bazı sesbilimsel tanımları yeniden biçimlendirmeye çalışılacak ve öğrencilerin kolay öğrenmesini sağlamak için tecvit eğitim-öğretim kitaplarında yeni tanımların kullanılmasını teklif edeceğiz. Muvaffakiyet Allah’a aittir.

Anahtar Kelimeler: