ASOS INDEKS
Görüntüleme
18
Amaç: Futbol hakemlerinde empatik eğilim düzeyleri ile karar verme stillerinin bazı değişkenlere göre değişiklik gösterip/göstermediği ve empatik eğilim ile karar verme stilleri arasındaki ilişkileri incelemektir. Yöntem: Araştırma grubunu Türkiye’de Ege bölgesinde faal olarak futbol hakemliği yapan 141 aday hakem, 149 il hakemi, 100 bölgesel hakem olmak üzere toplamda 390 hakem oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama araçları kişisel bilgiler formu, empatik eğilim ölçeği, karar verme ölçeği olmak üzere üç bölümden oluşmaktadır. Araştırmaya katılan hakemlerin empatik eğilim düzeylerini belirlemek için Dökmen (1988) tarafından hazırlanan “Empatik Eğilim Ölçeği” kullanılmıştır. Karar vermede özsaygı ve karar verme stillerini belirlemek için Türk kültürüne uyarlama çalışmaları Deniz (2004) tarafından yapılan “Melbourne Karar Verme Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistik, t-testi, tek yönlü varyans analizi ve korelasyon teknikleri kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan hakemlerin empatik eğilim düzeyleri yaş ve medeni durum değişkenine göre farklılık gösterirken, eğitim durumu ve klasman değişkenine göre farklılaşmamaktadır. Karar verme stilleri yaş medeni durum klasman değişkenine göre farklılık gösterirken, eğitim durumu değişkenine göre farklılaşmamaktadır. Hakemlerin Karar vermede özsaygı düzeyleri ise yaş, medeni durum, eğitim durumu ve klasman değişkenine göre farklılaşmamaktadır. Empatik eğilimler ile karar vermede özsaygı, dikkatli karar verme arasında pozitif anlamlı bir ilişki görülürken kaçıngan, erteleyici, panik karar verme stilleri arasında negatif yönde anlamlı ilişkiler tespit edilmiştir. Sonuç: Sonuç olarak, empatik eğilimler arttıkça karar vermede özsaygı ile dikkatli karar verme artarken, kaçıngan, erteleyici, panik karar verme düşmektedir.
Purpose: The aim of study is to examine whether empathic tendency levels and decision-making styles vary according to some variables in football referees and the relationships between empathic tendency and decision-making styles. Method: The research group consists of a total of 390 referees, including 141 candidate referees, 149 provincial referees and 100 regional referees who are active football referees in the Aegean region of Turkey. Data collection tools in the research consist of three parts: personal information form, empathic tendency scale, decision making scale. The "Empathic Tendency Scale" prepared by Dökmen (1988) was used to determine the empathic tendency levels of the referees participating in the research. In order to determine self-esteem in decision making and decision-making styles, the "Melbourne Decision Making Scale" made by Deniz (2004) was used in adaptation studies to Turkish culture. In the analysis of the data, descriptive statistics, t-test, one-way analysis of variance and correlation techniques were used. Results: While the empathic tendency levels of the referees participating in the study vary according to age and marital status variable, they do not differ according to education status and classification variable. While decision-making styles differ according to age marital status classification variable, they do not differ according to education status variable. The self-esteem in decising making levels of the referees do not differ according to age, marital status, education status and classification variable. While a positive significant relationship was seen between empathic tendencies with self-esteem in decising making and careful decision-making, negative significant relationships were found between avoidant, postponing and panic decision-making styles. Conclusion: As a result, as empathic tendencies increase, self-esteem in decision making with careful decision-making increase, while avoidant, procrastinating, panic decision-making decreases.
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
