Özet:

Amaç: Çalışmamızın amacı üst ekstremite yaralanmalarına sahip bireylerde Kol, Omuz ve El Sorunları anketi (DASH) ve Lawton Günlük Yaşam Aktiviteleri (LGYA) anketi arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Gereç ve Yöntem: Ortalama yaşları 45,81±15,42 yıl olan üst ekstremite yaralanmalarına sahip 52 (35 kadın, 17 erkek) birey çalışmaya dahil edildi. LGYA anketinin kendine bakım, yemek yeme ve giyinme aktiviteleri değerlendirildi. Bireylere DASH anketinin Türkçe versiyonu (DASH-T) uygulandı. DASH-T ile LGYA anketlerindeki ortak aktiviteleri belirlemek için iki anket içerisindeki maddeler karşılaştırıldı. Sonuçlar: Ortalama DASH-T skoru 38,92±25,28 idi. LGYA kendine bakım ortalaması 25,49, yemek yeme ortalaması 21,92 ve giyinme aktiviteleri ortalaması 26,43’tü. DASH-T ile LGYA arasında istatistiksel olarak orta düzeyde ilişki bulundu (r=-0,571, p<0,01). DASH-T anketinin, Lawton kendine bakım aktiviteleri (r=-0,572) ve giyinme aktiviteleriyle (r=-0,579) orta düzeyde negatif korelasyona sahip olduğu bulundu (p<0,01). DASH-T’ nin, Lawton yemek yeme aktiviteleriyle (r=-0,394) ise düşük-orta düzeyde negatif bir korelasyona sahip olduğu tespit edildi (p<0,05). Tartışma: Çalışmamız sonucunda DASH-T anketinin üst ekstremite yaralanması geçirmiş bireylerin günlük yaşam aktivitelerindeki her parametreyi değerlendirmediği ve LGYA anketinin bu bireylerin aktivite limitasyonlarını belirlemede yetersiz olabileceğini düşünmekteyiz. Bundan dolayı üst ekstremite yaralanması geçirmiş bireylerin günlük yaşamdaki bağımsızlıklarını ayrıntılı olarak değerlendirmek için klinikte DASH-T anketinin yanında özellikle temel GYA’ ları değerlendiren ayrıntılı bir GYA değerlendirmesi yapılması önemlidir.

Anahtar Kelimeler: