Özet:

Kendisini yerkürenin mutlak efendisi ve yerküreyi de tek başına oynadığı oyun için bir sahne; bir mücadele alanı olarak gören ve yayılmacı niyetlerini yerküre dışına taşırmaya başlayan insan oğlunun; tek yanlı gelir transferleriyle beslenen kazanma hırsı, bir nevi tüketime dayalı üretim histerisine dönüşmüştür Sorunun çözümüne ışık tutacak yeni bir paradigma inşası için, ezberin bozulması ve kültürel dönüşüm zorunludur. Mevcut materyalist yaklaşımlar ve birikimler temel veri kabul edilse bile; sorunun çözümü için ciddi bir niyetlenme ve etiksel bir yaklaşım gerekmektedir. Bu bağlamda metafizik öğeler içeren dar dinsel yorumların ötesinde, türlerin devamlılığı ve kalkınmanın sürdürülebilirliği açısından etkin bir yönetişim sağlanması zorunludur. İbrahim’i dinlere ait kutsal metinler incelenerek yönetişimin “eşitler arası ilişki” öngörüsü bir adım ileri götürülerek çalışanlar ve diğer avantajsız grup ve türler için daha etiksel bir yaklaşıma ihtiyaç bulunmaktadır. Dinsel perspektifle de büyük ölçüde örtüşen, insana türler arasında “eşitler arasında birinci rolü” veren bu yaklaşım, yeni bir paradigma oluşturulmasının zorunluluğuna işaret etmektedir

Anahtar Kelimeler: