Görüntüleme
15
İndirme
1
Amaç: Yaşlı osteoporotik hastalarda kalça bölgesi kırıkları kadar sık görülmesede femur cisim kırıklarıyla da karşılaşılmakta ve tedavi konusunda sorunlar yaşanabilmektedir. Çalışmanın amacı yaşlılarda düşük enerjili travma ile meydana gelen femur cisim kırıklarında kaynama problemlerini incelemek fiksasyon yönteminin yetersizliklerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: 2012- 2016 yılları arası femur cisim kırığı nedeniyle opere edilen 65 yaş üstü osteopenik ve osteoporotik (BMD≤-2) 34 hasta çalışmaya dahil edildi. 26 hastaya kapalı yöntemle kilitli intramedüller çivi(İMN), 8 hastaya açık cerrahi yöntemle kilitli İMN uygulandı, bunlardan 2’si plak yetmezliği sonrası sekonder çivi uygulaması yapılan hastalar idi. 28 kadın 6 erkek çalışmaya dahil edildi. Kırık sınıflamasında AO/OTA sınıflaması kullanıldı. 6 hasta 1/3 proksimal-orta birleşim, 20 hasta orta bölge, 8 hasta 1/3 distal-orta birleşim kesimde idi. Klinik, fonksiyonel skorlar, kaynama zamanı, desteksiz mobilizasyon süreleri ve komplikasyonlar değerlendirildi. Bulgular : Çalışmaya katılan 34 hastanın yaş ortalaması 73.8, ortalama takip süresi 26 ay(12-36) idi. Erken dönem klinik sonuçlar,kan kaybı(187+/- 35 ml) ve medial kallus görülmesi açısından kapalı uygulanan intramedüller çivilerle daha iyi sonuçlar elde edildi(p<0.001). 6. ayın sonunda açık cerrahi ile İMN uygulanan 1 hastada kaynamama, 1 hastada kaynama gecikmesi görülürken, Primer kapalı İMN yapılan hastaların 4’ünde kaynamama ve revizyon gerekliliği oluştu. 2 hastada çivinin distalde anterior kortekse dayanması sonucu diz bölgesi ağrısı ve 1 hastada o bölgede fissür kırığı oluştu. Sonuç: Yaşlı hastalarda osteoporoza bağlı kortekste incelme, medullada genişleme, kırık tespitinde zorluğa sebep olmaktadır. Artmış sagittal ve koronal plan eğrilikleri dolayısıyla intramedüler çivi uygulaması sırasında kırık riski artmakta, artmış sagital eğimde distalde anterior kortekse dayanma, kırık oluşturabilme ve kaynamama problemleri içerebilmektedir. Biyomekanik üstünlüklerine rağmen günümüzde mevcut olan yük paylaşıcı materyallerin (intramedüller çivi )hiç birinin geriatrik femur diafiz kırıkları için optimum seviyede uygun olmadığı düşünülmektedir.
Purpose : Femoral shaft fractures are not seen in elderly osteoporotic patients as often as fractures in the hip region and problems may be experienced in treatment. The aim of this study was to examine union problems in femoral shaft fractures which occurred with low-energy trauma in the elderly and to evaluate deficiencies in the fixation method. Methods: The study included 34 osteopenic and osteoporotic (BMD ≤ -2) patients, aged >65 years who underwent surgery for a femoral shaft fracture between 2012 -2016. Locking intramedullary nailing (IMN) was applied to 26 patients with the closed method and to 8 patients with open surgery, and in 2 of these cases, secondary nailing was applied after plate failure. The patients comprised 28 females and 6 males. The fractures were classified according to the AO/OTA classification. In 6 patients, the fracture was in the proximal third -mid region, in 20 patients in the mid region, and in 8 patients in the distal third-mid region. Evaluation was made of the clinical and functional scores, time to union, time to unassisted mobilisation, and complications. Results: The mean age of the 34 patients was 73.8 years, and the mean follow-up time was 26 months (range, 12-36 months). Better results were obtained from the patients applied with closed IMN in respect of early stage clinical results, blood loss (187±35 ml) and visualisation of medial callus (p<0.001). At the end of 6 months, non-union was seen in 1 patient and delayed union in 1 patient in the open surgery group. Non-union and revision was necessary in 4 patients of the primary closed surgery IMN group. Knee region pain developed in 2 patients as a result of the nail leaning on the anterior cortex and a fissure fracture formed in that area in 1 patient. Conclusion: In elderly patients, difficulties in fracture fixation may be caused by thinning of the cortex and widening of the medulla, associated with osteoporosis. The risk of fracture during the application of IMN is increased because of increased sagittal and coronal plane inclines. In the increased sagittal slope, problems can include leaning on the anterior cortex, the development of fracture and non-union. Despite the biomechanical superiority, none of the currently available load-distributing materials (IMN) can be considered appropriate at an optimum level for geriatric femoral diaphyseal fractures.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
