Abstract:

Amaç: Bu çalışmanın amacı sürekli iyonizan ışınlara maruz kalan radyoloji ünitesi çalışanlarında anksiyete ve depresyon düzeylerinde bir değişikliğin olup olmadığının ortaya konulmasıdır. Bu amaçla Süleyman Demirel Üniversitesi Eğitim Araştırma ve Uygulama Hastanesi Radyoloji ünitesi çalışanlarının depresyon ve anksiyete düzeyleri değerlendirilmiştir. Materyal-Metod: Çalışmaya Süleyman Demirel Üniversitesi Eğitim Araştırma ve Uygulama Hastanesi Radyoloji ünitesindeki 38 personel katılmıştır. Araştırmaya katılan personelin, depresyon ve anksiyete değerlendirilmesinde Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) kullanılmıştır. İstatistiksel anlamlılıklar SPSS 15,0 bilgisayar programında Kruskal wallis, Pearson korelasyon, MannWhitney U, bağımsız t testi ve ANOVA testleriyle değerlendirilmiştir. Bulgular: Personelin; yaş ortalaması 32,42±5,5 yıl olup, 19 kişi (% 50) erkek, 19 kişi (% 50) kadın personeldi. Beck puan ortalamaları, BAÖ: 10,26±11,66, BDÖ: 7,00±6,54. BAÖ için cinsiyet arasında anlamlı farklılık vardır (p=037). Kadın için ortalama ve standart sapma BAÖ'de 14,2105 ±14,30842 (N19), BDÖ'de 7,77 ±6,39 (N18) ,erkek için ortalama ve standart sapma BAÖ'de 6,31±6,49 (N19), BDÖ'de 6,26±6,76 (N19)'dır. Yaş ile BAÖ ve BDÖ değerleri arasında pozitif anlamlı korelasyon gözlenmiştir (p=0,001 p=0,002). Görev süresi ile BAÖ ve BDÖ değerleri arasında pozitif anlamlı korelasyon gözlenmiştir (p=0,007 p=0,029). Vücut Kitle İndeksi (VKİ) erkekler için 25,68±0,47, kadınlar için 24,58±1,13 bulunmuştur. Sonuç: Radyodiagnostik biriminde çalışanların yaşları ve görev süreleri arttıkça depresyon ve anksiyete belirtilerinin şiddeti artmaktadır. Bu veriler ışığında radyoloji çalışanlarının belli aralıklarla anksiyete ve depresyon düzeylerinin incelenmesinin mesleki ve diğer işlevsellikleri açısından yararlı olabileceği söylenebilir. 

Keywords: