Views
10
Downloands
1
Amaç: Bu çalışmada, Gaziantep Dr. Ersin Arslan Eğitim ve Araştırma Hastanesi mikrobiyoloji laboratuvarına 1 Ocak 2016-31 Aralık 2022 tarihleri arasında çeşitli gastrointestinal şikayetlerle başvuran hastaların dışkı örneği incelenmiştir. Bağırsak parazitlerinin yıllar içindeki dağılımı ve COVID-19 pandemisinin parazit dağılımına etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmada 15107 dışkı ve 164 selofan bant örneğinin sonuçları retrospektif olarak araştırıldı. Makroskobik incelemeden sonra nativ-lugol ve tuzlu su yüzdürme yöntemleriyle 100’lük ve 400’lük büyütmelerde dışkı örnekleri incelendi. Entamoeba histolytica veya şüpheli protozoon içeren örnekler ise trikrom boyama yöntemi ile incelendi. Bulgular: Toplam1673 dışkı örneğinde bir veya birden fazla parazit saptanmıştır. Erkek hastaların (n=875) %10,54’ünde, kadın hastaların (n=798) %11,73’ünde parazit saptanmıştır. En sık rastlanan parazit %4,67 (n=712) Blastocystis hominis olarak tespit edilmiştir. Parazit saptanan olguların 369’unda (%2,42) Entamoeba coli, 215’inde (%1,41) Giardia intestinalis, 182’sinde (%1,19) E. histolytica/dispar olduğu tespit edilmiştir. Pozitif saptadığımız dışkı örneklerinin 139’unda (%8,3) birden fazla parazit bir arada görülmüş olup, en sık E. histolytica/dispar-B. hominis birlikteliği saptanmıştır. Toplam 164 selofan bant örneğinin 32’sinde (%19,51) helmint yumurtası saptanmıştır (19’u Enterobius vermicularis, 13’ü Taenia spp. yumurtası). Yıllara göre parazit görülme oranı incelendiğinde 2016’da %13,77 olan oranın 2022’de %8,36’ya düştüğü tespit edilmiştir. Sonuç: Sosyoekonomik alanlardaki gelişmelere ve yerel yönetimlerin sanitasyon alanlarındaki yatırımlarına rağmen paraziter hastalıklar ilimizde önemli bir halk sağlığı sorunu olarak varlığını göstermektedir.
Aim: In this study, stool samples of patients who applied to the microbiology laboratory of Gaziantep Dr. Ersin Arslan Training and Research Hospital between 1 January 2016 and 31 December 2022 with various gastrointestinal complaints were examined. It was aimed to investigate the distribution of intestinal parasites over the years and the effect of the COVID-19 pandemic. Material and Methods: In the study, the results of 15107 stool and 164 cellophane tape samples were analyzed retrospectively. After macroscopic examination, stool samples were examined at 100 and 400 magnifications with native-lugol and salt water flotation methods. Samples containing Entamoeba histolytica or suspected protozoa were examined by trichrome staining method. Results: One or more parasites were detected in 1673 stool samples. Parasites were detected in (n=875) 10.54% of male patients and (n=798) 11.73% of female patients. The most common parasite was identified as 4.67% (n=712) Blastocystis hominis. Entamoeba coli was found in 369 (2.42%) cases, Giardia intestinalis was found in 215 (1.41%) cases, and E. histolytica/dispar was found in 182 (1.19%) cases. More than one parasite was seen together in 139 (8.3%) of the stool samples we found positive, and E. histolytica/dispar- B. hominis association was found most frequently. Helminth eggs were detected in 32 (19.51%) of 164 cellophane tape samples (19 Enterobius vermicularis, 13 Taenia spp. eggs). It has been determined that the incidence of parasites by years, which was 13.77% in 2016, decreased to 8.36% in 2022. Conclusion: Despite the developments in socioeconomic areas and the investments of local governments in sanitation, parasitic diseases show their existence as an important public health problem in our province.
Field : Sağlık Bilimleri
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
