Abstract:

Bu araştırmada Türkiye’nin farklı illerinde görev 15 okul müdürünün öğretim liderliği davranışlarına ilişkin görüşleri incelenmiştir. Araştırma 2017-2018 eğitim öğretim yılında gerçekleştirilmiştir. Nitel olarak gerçekleştirilen araştırmada ve olgubilim deseni kullanılmıştır. Araştırmaya Karabük, Ankara, Kastamonu ve İstanbul illerinden resmi ilkokul ve ortaokullarda görev yapan 15 okul müdürü katılmıştır. Araştırmada kullanılan yarı yapılandırılmış görüşme formu Hallinger ve Murphy’nin (1985) modeli esas alınarak geliştirilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre okul müdürleri öğretim liderliği davranışlarını bazı alanlarda yeterli, bazı alanlarda yetersiz düzeylerde gösterdikleri anlaşılmaktadır. Okul müdürleri ortak amaçları belirlemede Milli Eğitim Bakanlığı tarafından gelen ilkeleri esas almaktadırlar ve bunları öğretmenlere iletmektedirler. Öğrenci öğrenmelerini takip ettikleri görülmektedir. Ancak müfredatın geliştirilmesi ya da yönetilmesi konusunda inisiyatif almadıkları, bu kararları öğretmenlere bıraktıkları görülmüştür. Okul müdürlerin en olumlu öğrenme iklimi geliştirmede ciddi çaba sarf ettikleri ve bu alanda oldukça etkili oldukları görülmüştür. Araştırma da okul müdürlerinin öğretim liderliği önünde günlük rutin işler, okul için kaynak oluşturma ve aşırı merkeziyetçi yapının önemli engeller olduğu da tespit edilmiştir

Keywords: