Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
155
İndirme
12
Sesli Dinleme
1
Satir, önce Yunan ve Latin sanatları içinde gelişir. Bu gelişim seyrinden sonra Roma döneminde “erdemin övülmesi”, “kötü olanın yerilmesi” ilkelerini temel alarak bir sanat formuna dönüşür. Satir, mizahın alt türüdür çünkü satirist, eleştiri objesini kurgusal düzlemde gülüncün alanına taşır ve orada tutar. Sanatçı; bireyi, toplum gruplarını, tüzel kişilikleri ve başkaca unsurları “kurban” olarak seçip eleştirinin hedefine koyabilir. Açık, keskin, saldırgan bir dil ve üslupla ortaya konulan satirik metin, çoğu zaman ironi ve parodi tekniklerinden yararlanır. Satirik metinlerin çözümlenmesi, o metinlerin satirik eleştiri niyeti taşıdığına dair bilinç ve bilgiyi ön koşul olarak dayatır. Zira satirik metinlerde kurgu değil “parçalı yapı” esastır. Buna bağlı olarak, birtakım kurgusal ya da teknik sorunlar söz konusu olabilir. Nedeni, kalabalık sahnelerde gülünç olanın ortaya çıkarılmasının öncelenmesidir. Dolayısıyla çözümlemeye dönük her yaklaşım satirin özelliklerinin bilinmesini gerektirir; bu, eserin amacını ve başarısını açığa çıkarmakla doğrudan ilişkilidir. Türk edebiyatının en güçlü hikâyecilerinden olan Refik Halit Karay; sivri dili, üslubunun gücü, ironiyi yakalayabilme yeteneği dolayısıyla başarılı bir satirist kabul edilebilir. Bu bağlamda Karay’ın Memleket Hikâyeleri’nde yer alan “Şeftali Bahçeleri” ve “Sarı Bal” öyküleri birer satir örneği olarak ele alınma imkânı sunar. Bu incelemenin amacı, anılan öykülerdeki satirik unsurları karşılaştırmalı bir değerlendirmeyle ortaya çıkarmaktır. Nihai olaraksa Karay’ın metinlerindeki satirist tutumların ifşası amaçlanmaktadır.
Satir first evolves in Greek and Latin arts. After this path of development, in the Roman era, the principle of "pronouncement of the land" and the principle of "location of the evil" became an art form. The satir is a subtype of humor because the satirist carries the object of criticism into the field of laughter on the fictional level and keeps it there. The artist can choose the individual, the community groups, legal personalities and other elements as "offers" and put them on the target of criticism. The satirical text, expressed in an open, sharp, aggressive language and style, is often benefited by the techniques of irony and parody. The resolution of satirical texts imposes the awareness and knowledge that those texts are intended to have satirical criticism as a prerequisite. Zira in satirical texts is not fiction, but "party structure" essential. Depending on this, a number of fictional or technical problems may be present. The reason is the priority of the discovery of the ridiculous in crowded scenes. Therefore, every approach to the analysis requires the knowledge of the characteristics of the satir; this is directly related to the disclosure of the purpose and success of the work. Refik Halit Karay, one of the strongest historians of Turkish literature, can be considered a successful satirist because of his language, his strength, his ability to capture irony. In this context, the stories of the "Sheftali Gardens" and "Yellow Honey" in Karay's Country Stories offer the possibility to be treated as an example of a satir. The purpose of this study is to reveal the satirical elements in the aforementioned stories by a comparative assessment. Finally, it is intended to reveal the satirist attitudes in Karay's texts.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
