Görüntüleme
20
İndirme
4
Bir ülkenin istihdam politikası, bir ülkenin sahip olduğu ekonomi, girişimcilik ve üretim kültürü, işgücünün yapısı, nüfusun eğitim ve şehirleşme düzeyi gibi demografik özelliklere göre değişkenlik göstermektedir. Ülke ekonomisin temel yapı taşını oluşturan istihdam kavramını geniş bir çerçevede ele alan bu çalışma Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşundan bu yana 100 yıllık istihdam politikasını değerlendirerek bu alanda bir boşluğu doldurma amacı taşımaktadır. Çalışma, ekonomik büyümelerdeki en büyük etkenlerden biri olan işgücünü ekonomik kalkınma araçlarından birisi olarak görüp oluşturulan istihdam politikalarını açıklamayı amaçlamaktadır. Bunun yanında, istihdam-nüfus ve istihdam-eğitim ilişkisi değerlendirilerek, işgücüne sosyolojik açıdan bir bakış sunmak hedeflenmektedir. Tarihsel süreç içerisinde yaşanan savaşlar gibi Türkiye nüfusunun azalma dönemleri, artan eğitim ve demografinin değişen yapısı sosyolojik olarak ele alınmaktadır. Bu açıdan Türkiye Cumhuriyeti’nin son 100 yılını birkaç dönem olacak şekilde değerlendirmek mümkündür. Sanayileşme, iktisadi gelişme, sosyal değişim ve kalkınma süreçleri çalışmada tarihsel olarak ele alınmaktadır. Cumhuriyetin kuruluşundan bu yana Türkiye’nin kısaca ekonomi politikası, istihdam ve işsizlik rakamları değerlendirilerek uygulanan istihdam politikaların istenilen düzeyde karşılık vermediği görülmektedir. Sürekli artan işsizlik oranları Türkiye ekonomisi üzerinde ardıl yapısal sorunlara neden olabilmektedir. Çalışmamız bize istihdam oranlarının düzelmesi, işsizliğin azaltılması ve verimli işgücünün ortaya çıkarılabilmesi adına büyük yol katedilmiş olmakla birlikte istihdam üzerine kurulu yeni bir özgün politika ihtiyacının olduğunuz göstermektedir.
The employment policy of a country varies according to demographic characteristics such as the economy, entrepreneurship and production culture of a country, the structure of the workforce, the education and urbanization level of the population. This study, which deals with the concept of employment, which is the basic building block of the country's economy, in a broad framework, aims to fill a gap in the literature in this field by evaluating the 100-year employment policy of the Republic of Türkiye since its establishment. The study aims to explain the employment policies created by considering the labor force, which is one of the biggest factors in economic growth, as one of the economic development tools. In addition, it is aimed to present a sociological perspective to the workforce by evaluating the employment-population and employment-education relationship. The periods of decrease in the population of Turkiye, such as the wars in the historical process, the increasing education and the changing structure of demography are discussed sociologically. In this respect, it is possible to evaluate the last 100 years of the Republic of Türkiye as several periods. Industrialization, economic development, social change and development processes are discussed historically in the study. It is seen that the employment policies implemented by evaluating Türkiye's economic policy, employment and unemployment figures since the establishment of the Republic did not respond at the desired level. Continuously increasing unemployment rates may cause structural problems on the Turkish economy. Our study shows us that there is a need for a new original policy based on employment, although great progress has been made in improving employment rates, reducing unemployment and creating an efficient workforce.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Mimarlık, Planlama ve Tasarım; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
