Görüntüleme
36
İndirme
4
Fıkıh literatürünü tanımak, tek başına fıkıh yapmak için yeterli bir çaba değildir. Fıkıh literatürünü tanımaktan daha önemli olan, fıkıh yapmayı (fıkıh etmeyi) öğrenmektir. Fakat fıkhın aklî bir çaba olması, fıkhı yapan kişilerin ve bu kişileri çevreleyen kültürün mekan ve zaman bağlamında tanınmasını bir zorunluluk haline getirmektedir. Fıkhı üreten aklı ve bu aklın mensup olduğu kültürü bilmenin yoluysa, fıkha dair literatürün yeterince tanınmasından geçmektedir. O halde fıkıh birikimini anlamanın en iyi yollarından biri, tarih boyunca fıkıh üreten insanların yaptıkları işe bakmaktır. Fıkıh listeratürüne böyle bir perspektiften bakıldığında her dönemde fakihler, var olan fıkıh birikimini çözümleme ve günün ihtiyaçlarını karşılayabilecek yeterlilikte bir fıkıh kurma rolünü üstlenmişlerdir. Kurucu rolü sayesinde fakih, zaman ve mekan şartlarına uygun somut fıkıh üretebilmektedir. Mensup olunan fıkıh birikiminin temel esasları ve benimsenen disiplinin yardımıyla meydana getirilen güncelleme içerikli bu üretim, müçtehitlerin eliyle de olsa, fıkhın hayatını sürdürebilme yetisidir. Fıkhın sürdürülebilirlik yetisi sayesinde her fakih, kendisine kadar gelen birikimi kritik ederek fıkhı yeniden inşa etmekte ve bu yeni inşayı önce kendine ardından yaşadığı toplumun kabulüne sunmaktadır. Her dönemde fakihlerin eliyle güncelliği test edilen ve gerekli güncellemeleri yapılan fıkıh birikimi, fakihin şahsındaki ve toplumdaki zihni birlik, bütünlük, düzen ve uyumu yansıtmaktadır. Bu yönüyle fıkıh literatürü, kendini ifade edebilme imkanı bulduğu İslam kültür ve medeniyetinin değişen ve değişmeyeniyle algı dünyasını yansıtan aynanın odak noktası ve dönemi bağlamında bu algı dünyasının akl-ı selimidir. Fıkıh literatürünü tanımaya yönelik Hanefi fıkıh usulünü temsil eden en önemli eserlerden birisi, Abdülaziz Buhârî’nin (ö. 730/1330) Keşfü’l-Esrâr adlı Pezdevî (ö. 482/1089) Usûl’üne dair şerhidir. Bu çalışmamızda, Abdülaziz Buhârî’nin hayatı, ilmi kişiliği ve eserlerinin yanında onun Keşfü’l-Esrâr adlı eserindeki yöntemi üzerinde durulacaktır.
Knowing fiction literature is not an effort enough to make fiction alone. What is more important than knowing literature is to learn how to make fiction (fiction). But the fact that the fiction is a mental effort makes it a necessity to recognize the people who make the fiction and the culture surrounding them in the context of the place and time. If it is the way to know the intellect that produces fiction and the culture to which this intellect belongs, it passes through the sufficient recognition of the literature of fiction. Therefore, one of the best ways to understand the fiction accumulation is to look at the work of people producing fiction throughout history. From such a perspective to the fictional listature, the fictionals in every period have taken the role of solving the existing fictional accumulation and building a fiction in the capacity to meet the needs of the day. Thanks to the creator's role, the fox can produce concrete fox in accordance with the conditions of time and space. The basic principles of the associated fiction accumulation and the updating of the adopted discipline, this production is the ability to continue the life of the fiction, even with the hands of the fictional. Thanks to the sustainability capacity of the fighteous, every fighteous criticizes the accumulation of the fighteous, rebuilding the fighteous, and offers this new building to the acceptance of the society in which he has lived first after him. The fictional accumulation, tested by the hands of the fighters and made the necessary updates, reflects the mind of unity, integrity, order and harmony in the fighters and in the society. In this regard, the fictional literature is the focus of the mirror that reflects the world of perception in the changing and unchanging culture and civilization in which it finds the possibility to express itself and in the context of the period. One of the most important works that represent the Hanefi fıkıh procedure to recognize Fıkıh literature is the Abdülaziz Buhârî. 730/1330) The name of the Pezdevî (O. 482/1089) is the glory of Usul. In this work, we will focus on the life of Abdülaziz Bukhari, the personality of the knowledge and the method of his work named Keşfü'l-Esrâr.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
