1950’li yıllardan başlayarak Fransız Tiyatrosunda geleneksel dramatik biçimlerin ve diyalog düzeninin yıkılmış olduğuna tanık olmaktayız. Bu çalışmada, Absurd Tiyatronun öncü yazarlarından Eugène Ionesco’nun Kel Şarkıcı, Ders ve Gergedan adlı oyunlarında uzamın çeşitli işlevleri ele alınmaktadır. Uzamı yeni biçim denemeleriyle sunan Ionesco’nun farklı bir oyun yapısını nasıl kurduğu gösterilmeye çalışılmaktadır.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|