Özet:

FRACTURE STRENGTH EVALUATION OF CAD/CAM LAMINATE VENEERS PREPARED WITH DIFFERENT METHODS AND DIFFERENT CEMENT THICKNESSES Amaç: Bu çalışmanın amacı; 2 farklı siman aralığında ve 2 farklı preparasyon tekniği ile CAD/CAM kullanılarak hazırlanan laminate veneerlerin kırılma direncini karşılaştırmaktadır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 40 adet benzer boyut- larda seçilen üst anterior diş kullanıldı. Her dişe lamina- te preparasyonu yapıldıktan sonra laminate veneer ile restore edildi. Dişler, preparasyon teknikleri; insizalde sonlanan geleneksel kesim ve insizali içine alan kesim ile siman aralıkları; 50 µm ve 200 µm olacak şekilde 4 gruba ayrıldı. Laminateler feldspatik seramik bloklar kullanılarak Cerec CAD/CAM cihazı yardımıyla hazırlanıp self etch rezin siman ile uygulandı. 125 derecelik açıyla kendinden sertleşen akril silindirik bloklara gömülen dişlere üniversal test cihazıyla (Instron 3344) sabit hızda kuvvet uygulanarak kırma testi gerçekleştirildi. Laminatelerin kırılma kuvvetleri kaydedildi. Elde edilen sonuçlar SPSS 20 istatistik yazılımı kullanılarak tek yönlü varyans analizi ve Tukey post hoc testi kullanılarak istatiksel olarak değerlendirildi. Bulgular: Siman aralığı karşılaştırıldığında 50 µm, 200 µm siman aralığına göre daha yüksek kırılma direnci gösterdi. Kesim teknikleri karşılaştırıldığında geleneksel kesim insizale overlap kesime göre daha yüksek kırılma direnci gösterdi. En yüksek ortalama kırılma direnci geleneksel kesim ve 50 µm siman aralığında (643 N),düşük değer insizale overlap kesim ve 200 µm siman aralığında (359.8 N) kaydedildi. Sonuç: Geleneksek kesim tekniği laminate veneerlerin kırılma direncini arttırır. Siman aralığı azaldıkça kırılma direnci artar. Anahtar keli meler:  Kesim tekniği, kırılma direnci, laminate veneer, siman aralığı ABSTRACT   Aim: The aim of this investigation is to evaluate fracture resistance of veneer materials which prepared in two different methods with two different cement thicknesses by CAD/CAM. Material and Method: Forty maxillary incisors in similar sizes were used in this study. Each tooth restored with laminate after preparation. Teeth were divided into 4 groups according to preparation techniques; traditional preparation and incisal-overlap preparation, and cement thicknesses; 50 µm and 200 µm. Laminates were milled with Cerec CAD/CAM device (Sirona) from feldspathic ceramic blocks and applied using self etch resin cement. Fracture tests were performed applying load with constant speed using a universal testing machine (Instron 3344) to teeth embedded into cylindrical self-cure acrylic resin blocks with 125-degree angle. Fracture load values of laminates were recorded. Results were evaluated statistically with one-way ANOVA and Tukey post hoc tests using SPSS 20 software. Results: In terms of cement thickness, 50 µm showed statistically higher fracture strength values than 200 µm. In terms of preparation technique, traditional technique showed higher fracture strength than incisal-overlap technique. The highest mean fracture strength was recorded for traditional preparation with 50 µm (643 N), while the lowest was for incisal-overlap preparation with 200 µm (359.8 N). Conclusion: Traditional preparation technique increa- ses fracture strength of laminate veneers. Fracture strength increases as cement thickness reduced. Keywords: Preparation technique, fracture resistance, laminate veneer, cement thickness  *Atatürk Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Restoratif Diş Tedavisi Anabilim Dalı  

Anahtar Kelimeler: