Özet:

Türk edebiyatının en çok şair ve yazar yetiştirdiği dönemlerinden biri de 19. yüzyıldır. Bu dönemde hem daha önceki yüzyıllardan gelen birikim hem de Batı’dan alınan yeni tür ve şekillerde çok sayıda şiir kaleme alınmıştır. İbrahim Edhem de 19. yüzyılda yetişmiş şairlerden biridir. Tezkirelerde ve dönemin biyografik kaynaklarında hakkında herhangi bir bilgiye tesadüf edilemeyen şairin son dönem mecmualarında da ismine veya şiirlerine rastlanmamıştır. Şahsî kütüphanemizde yer alan ve şairin oğlu Mehmed Bahâeddîn tarafından telif edilen mecmuadaki az sayıda şiirinden divan şiirinin son dönem temsilcilerinden olduğu anlaşılmaktadır. Şairin mecmuada yer alan şiirleri de oğlu tarafından yazılmıştır. Mezkûr mecmuada oğlu Mehmmed Bahâeddîn tarafından kaleme alınmış manzum bir mektupta yer alan ifadelerden anlaşıldığı kadarıyla şairin memleketi, o devir Sivas sınırları içerisinde bulunan bugün ise Giresun şehrine bağlı Karahisâr-ı Şarkî/Şebinkarahisar’dır. Mecmuanın zahriyesinde bulunan temellük kaydına göre İbrahim Edhem’in mesleği kâtipliktir. Eğitim için oğlu Mehmed Bahâeddîn’i İstanbul’a gönderdiği anlaşılan babanın bu ayrılıktan dolayı derin hasret ve üzüntü çektiği de manzum mektuptan öğrenilmektedir. Bu çalışmada İbrahim Edhem ile ilgili mecmua vesilesiyle ulaşılan sınırlı bilgilere yer verilecektir. Ardından şairin mecmuada yer alan dört şiiri transkripsiyonlu bir şekilde Latin harflerine aktarılacaktır. Bu vesileyle biyografik kaynaklarda zikredilmemiş bir şairin şiirleri edebiyat tarihine kazandırılacak ve araştırmacıların istifadesine sunulacaktır.

Anahtar Kelimeler: