Özet:

Artırılmış gerçeklik; “gerçek dünya” üzerine çok çeşitli sanal materyallerin kullanılmasını sağlayan, teknolojik sistemler kullanılarak oluşturulan bir ortamdır. Bu teknoloji sayesinde; görüntüler, veriler ve diğer birçok sanal içerik ile “gerçek dünya” aynı ortamda bulunabilmektedir. Dijital çağ, eğitim alanında yeni teknolojilerin kullanımına yönelik beklentileri arttırmaktadır. Buna bağlı olarak bilgisayar, internet, mobil ve buna benzer teknolojiler için her geçen gün yeni uygulamalar ortaya çıkmaktadır. Bu teknolojilerden “artırılmış gerçeklik” uygulamasının, eğitimdeki kullanımı giderek yaygınlaşmaktadır. Bu uygulama, özellikle öğrencilerin teorik olarak öğrendikleri bilgileri hayata geçirmelerine olanak tanıyan bir ortam sağlamaktadır. Eğitim alanında kullanılan artırılmış gerçeklik uygulamalarında; performansları yüksek mobil cihazlar yaygın olarak kullanılmaktadır. Mobil cihazların kullanımı, kullanıcıların istedikleri yere hareket etmesini sağlamaktadır. Bu durum; bilgisayarlar yerine, mobil cihazların daha aktif bir şekilde kullanılmasına neden olmaktadır. Bu çalışmada, günümüzde eğitim alanında kullanılan artırılmış gerçeklik uygulamalarının özellikle iletişim bilimi içinde hangi biçimlerde yer aldığı tartışılmıştır. Türkiye’deki artırılmış gerçeklik uygulamalarına bakılarak, gelecekte neler yapılabileceği ile ilgili önerilerde bulunulmuştur. Bu amaçla; artırılmış gerçeklik uygulamalarının iletişim biliminin görsel-işitsel eğitim alanlarından radyo, televizyon ve sinema bölümü eğitiminde uygulanabilirliği, modernleşme kuramına göre örnekler ile ortaya konulmaya çalışılacaktır. Eğitim-öğretimde kullanılan öğretim materyalleri gözden geçirilerek, daha öğretici ve etkileşimli olmaları için sanal ve 3 boyutlu öğelerle desteklenmelidir. Bu durum mobil cihazların kullanımını arttırarak, aktif öğrenmenin oluşmasına destek sağlamaktadır. Modernleşme kuramı kapsamında toplumların hayatlarını teknoloji temeli üzerinde, medyadan edinilen bilgilerle biçimlendirdiği anlayışı bulunmaktadır. Bu anlayış, artırılmış gerçeklik ile yaratılacak öğrenme ortamlarını modern toplumlar için vazgeçilmez kılmaktadır. Böylelikle gerçeğin, sanal nesnelerle daha öğretici hale getirilmesi sağlanır. Bu sayede öğrenciler ulaşamayacakları gerçek ortama sanal ortamlarla zenginleştirilmiş bir biçimde ulaşabilecek ve etkileşim içerisinde bulunabileceklerdir. Bu açıdan çalışma, iletişim biliminin görsel-işitsel alanlarına ilişkin eğitim biçimlerine getireceği katkı açısından özgün bir yere sahiptir.

Anahtar Kelimeler: