Abstract:

Bu çalışma babalık rol ve davranışlarının farklı ülkelerde ne kapsamda değiştiğini ve bu değişimin nasıl açıklandığını analiz etmeyi amaçlamaktadır. İlk olarak, babalık çalışmalarının kapsamlı bir taraması verilecektir. Bunu takiben, babalığa ilişkin dinamik değişimler ve bunların sonuçları dört farklı ülke, İsveç, Amerika, Japonya ve Çin, çerçevesinde değerlendirilecektir. Çalışma son bölümde dört farklı çıkarımla sonlanacaktır: (a) Isveç ve Amerika’nın her ikisi de akademinin ve kamunun toplumsal cinsiyet eşitliğine ve yeni babalığa güçlü çağrılar yapan Batılı Refah devletleri olarak öne çıkarlar. Ancak, Isveç Amerika’ya görece daha baba dostu bir duruş sergilemektedir; (b) Çin ve Japonya Doğu Asyalı Konfüçyüsçü mirası paylaşan ülkeler olmalarına rağmen, değişen babalık çerçevesinde farklı yollar izlemektedirler; (c) Ülkelerin her biri endüstrileşme, modernleşme, şehirleşme ve post-modern globalleşme deneyimleri ve toplumsal cinsiyet eşitliği ve yeni babalık ideolojilerini benimsemiş olmalarına rağmen, Isveç ve Amerika’da, Çin ve Japonya’ya görece babalığa ilişkin değerlerin önemi daha fazladır; (d) Bu dört model, dört farklı görüşü yansıtır – Isveçli babalık Amerikanlaşmanın ötesine geçerek baba dostu bir yaklaşım sergilerken Amerikalı babalık, gelenekselleşmiş sosyal beklentiyi açığa çıkararak erkeğin işteki rollerine öncelik vermesine vurgu yapar. Bunların aksine, Japon babalık dönüşen babalık ile mücadele eden tartışmacı bir model sunarken, Çinli babalık, aile içi muhafazakarlık söylemlerinin aksine annenin reisliğine dayanan yeni eşitlikçi bir toplumsal cinsiyet düzeni çerçevesinde şekillenir.

Keywords: