Özet:

Amaç: Klinik laboratuvarlardaki hatalar hasta güvenliği ve tedavisi üzerine önemli bir etkiye sahiptir. Bu nedenle daha kaliteli sonuçlar elde edebilmek için örnek red nedenleri tanımlanmalı ve doğrulanmalıdır. Bu çalışmanın amacı biyolojik örnek red nedenlerini tanımlamak ve sınıflandırmak, bu aşamada iyileştirmeler yapabilmek için numune red oranlarını belirlemek ve literatüre veri katkısında bulunmaktır. Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif çalışmada, Kayseri Eğitim ve Araştırma Hastanesi (KEAH) Laboratuvar Bilgi Sisteminde (LIS) Temmuz 2013'ten Temmuz 2014'e kadar reddedilen biyolojik örnekler analiz edildi. Numune red nedenlerine göre red oranları ve numunelerin alındığı klinikler tespit edildi. Bulgular: Bu dönem boyunca toplam 1.648.462 biyolojik örnek kabul edildi ve 8.253 (%0.5) örnek laboratuvar red kriterlerimize göre reddedildi. Numune red oranları hematolojik testler için %0.6 ve biyokimyasal testler için %0.3 olarak hesaplandı. Hematolojik testler için pıhtılı numune en sık numune red nedeni idi (toplam reddin % 65.42'si) ve bunu yetersiz numune miktarı takip etti (toplam reddin %19.03'ü). Biyokimyasal testler için en sık red sebebi hemolizli numune (toplam reddin % 78.45'i) ve bunu takiben yetersiz miktar idi (toplam reddin % 6.90'ı). Sonuç: Çalışmamızda hematolojik ve biyokimyasal testler için en yaygın numune red nedeni pıhtılı numune, hemolizli numune ve yetersiz numune miktarı idi. Buna yönelik olarak tüm kan alma birimi personeline ve laboratuvar teknisyenlerine preanalitik hatalar konusunda tekrarlayan eğitimler verilmesi planlandı. Bu şekilde preanalitik hatalara bağlı işgücü ve maddi kayıpların önlenebilecektir.

Anahtar Kelimeler: