Abstract:

Akıllı telefon bağımlılığı sosyal ilişkilerin aksamasına, iş ve akademik performansın düşmesine, konsantrasyon kaybına, fiziksel ve ruhsal olarak çeşitli olumsuzlukların yaşanmasına yol açan sorunlu bir telefon kullanımına karşılık gelmektedir. İşlevsel özelliklerinden farklı olarak gündelik yaşamın sıkıntılarından uzaklaşmak ve yalnızlığı gidermek için akıllı telefonların sorunlu kullanımı küresel bir problem olarak karşımıza çıkmaktadır. Literatüre bakıldığında teknolojik bağımlılıklar ve akıllı telefon bağımlılığı üzerine yapılan pek çok çalışmanın gerçekleştirildiği görülmektedir. Benzer bir sorunsala odaklanan bu çalışma ise akıllı telefon bağımlılığı konusunu yalnızlık değişkeni üzerinden tartışmak amacıyla dizayn edilmiştir. Nicel araştırma yönteminin kullanıldığı bu araştırmada, Necmettin Erbakan Üniversitesi’nde eğitim gören 481 öğrenciden online veriler toplanmıştır. Çalışmanın en önemli sonucu; öğrencilerin yalnızlık düzeyi ile akıllı telefon bağımlılığı arasında pozitif anlamlı ilişkinin olduğudur. Yine katılımcıların günlük akıllı telefon kullanım süresi arttıkça bağımlılık düzeylerinde de bir artış gözlemlenmektedir.

Keywords: