Özet:

Arıcılık kendine has özellikleri ile kırsal nüfus için iyi bir alternatif iş ve gelir kaynağıdır. Türkiye ekolojik olarak arıcılığa çok uygun bir doğaya sahip olmasına rağmen maalesef potansiyelinin çok azını kullanmaktadır. Ayrıca arıcılık yapan işletmelerde verim de oldukça düşüktür. Bu amaçla, bu çalışmada arıcılık işletmeleri sosyo-ekonomik yönden incelenmiş ve verimi etkileyen faktörler regresyon analizi ile belirlenmeye çalışılmıştır. Bunun için iyi bir arıcılık potansiyeli olan ancak bu alanda hak ettiği yerin çok gerisinde kalan Bingöl ili araştırma bölgesi olarak seçilmiştir. İncelenecek işletme sayısı oransal örnekleme yöntemiyle 63 olarak belirlenmiştir. Araştırma bulgularına göre, ilde arıcılık faaliyetini daha çok orta yaş üzeri insanlar yapmaktadır. Bal üretimini etkileyen en önemli sorunlar olarak “olumsuz iklim şartları” ve “kışlama kayıpları” gösterilmiştir. Kovan sayısı fazla, kooperatife üye ve gezgin işletmelerde ise bal verimi daha yüksek bulunmuştur. Bu itibarla, kovan sayısı fazla ticari işletmelerin sayısının artırılması, gezgin arıcılığın teşvik edilmesi ve kooperatifler yoluyla eğitim ve yayım çalışmalarının yaygınlaştırılmasına yönelik politikalar bölgede bal üretim ve verim miktarını artıracaktır. Böylece kırsal kesimin gelir seviyesi yükselecek ve kırsal kalkınmaya katkıda bulunacaktır

Anahtar Kelimeler: