Özet:

Kur’an-ı Kerim’in kıyamete kadar Allah tarafından korunacağı kanaati Müslüman toplumlar nezdinde hiç tartışmasız kabul edilegelen bir olgu olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu korunmuşluk ifadesiyle Kur’an vahyinin Hz. Peygamber’e salimen ulaşmasını ve nüzûlünden itibaren aslını muhafaza ederek günümüze kadar intikal etmiş olmasını kastediyoruz. Kur’an diğer ilahî kitapların uğramış olduğu tahrif ve tebdile maruz kalmamıştır. Kur’an’ın hiçbir ayeti ve kelimesi herhangi bir değişikliğe uğramadan vahyedildiği orjinal şekliyle günümüze kadar gelmiştir. Kur’an’ı Kerim’in bağlılarının bu özgüveninin dayanağı, sadece Kur’an’ı Kerim’in kendi bünyesinde barındırdığı ilahî mesajın onun korunacağını ifade eden pasajları değildir. Bu konuda Kur’an’ın oluşum ve yazılım süreciyle ilgili tarih de bizlere onun aslında nasıl bir ihtimam öznesi olduğunu anlatmaktadır.

Hz. Peygamber’in yaptığı kültür devrimi, onun okuma ve yazmaya verdiği değer, bu çağrının Medine’de karşılık bularak okuma yazma oranının kısa zamanda artması, artık ezbere dayalı bir kültürden, bir medeniyet olmanın gereği olan- bilim ve bilgi birikiminin ve bu bilginin gelecek nesillere sağlam olarak aktarılmasının yegane unsuru sayılan- yazılı bir kültüre geçişin sağlanması, özelde ise kutsal metinlerin yazımında ta ilk baştan beri bir gereksinim olan yazı ve yazı edevatının gelişimi ve bunların bir şekilde temin edilmesi, Kur’an’ın bu kültürel geçişe sağladığı katkı dikkatle incelendiğinde, bunu nasıl bir mucize ve aslında ‘İlahî bir yardım’ olduğu anlaşılır. Gerek Hz. Peygamber gerekse ondan sonra sahabe tarafından gerekli tedbirler her defasında alınmış ve onlardan bize asla “Bu Kur’an’ı koruyacak olan Allah’tır. Bizim herhangi bir çaba içinde olmamız gerekmez” şeklinde bir ibare rivayet edilmemiştir.

Anahtar Kelimeler: