Views
7
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun uyarınca mahpusların nakil işlemlerinin gerçekleştirilebileceği düzenlenmiştir. Mahpuslar, kendi istekleri veya toplu sevk, disiplin, asayiş ve güvenlik, hastalık, eğitim, öğretim, suç ve yargılama yeri nedenleriyle başka bir kuruma nakledilebilirler. Diğer taraftan, nakil taleplerinin sayıca çokluğu ve ceza infaz kurumlarındaki doluluk oranları, kamu yönetimi açısından taleplerin karşılanmasını zorlaştıran engellerdir. Nakil talebinin reddine karar verildiği ve uyuşmazlık oluştuğu durumlarda, Anayasa Mahkemesi ile Kamu Denetçiliği Kurumu ve Türkiye İnsan Hakları ve Eşitlik Kurumu’nun konuya nasıl bir yaklaşım sergilediği, ceza infaz kurumu idaresi açısından yol gösterici olacaktır. Bu çalışma, ceza infaz kurumlarında özgürlüğü hilafına tutulan mahpusların nakil taleplerinin hukuki çerçevesini ortaya koyma, nakil konusundaki uluslararası standartları ve uyulması gereken insan hakları ve hukuk ilkelerini belirleme, bir yargı organı olarak Anayasa Mahkemesi’nin ve hak arama mekanizmaları olarak Kamu Denetçiliği Kurumu ve Türkiye İnsan Hakları ve Eşitlik Kurumu’nun nakil hakkıyla bağlantılı kararlarını değerlendirme amacı taşımaktadır. Nakil talebi, mahpusun en temel insan haklarından biridir. İdare açısından bakıldığında ise, söz konusu talebi değerlendirerek en uygun çözümü hayata geçirmeye çalışmak kamu yönetimi anlayışının bir parçasıdır. Bu bakış açısıyla çalışmada, karar alıcı ve uygulayıcılara yönelik somut öneriler paylaşılmaya çalışılacaktır.
Pursuant to the Law No. 5275 on the Punishment and Security Measures, it is regulated that the transfer of prisoners can be carried out. Prisoners may be transferred to another institution at their own request or for reasons of mass referral, discipline, order and security, illness, education, training, crime and place of trial. On the other hand, the high number of transfer requests and the occupancy rates in penitentiary institutions are obstacles that make it difficult for the public administration to meet the demands. In cases where the transfer request is rejected and a dispute arises, the approach of the Constitutional Court, the Ombudsman Institution and the Human Rights and Equality Institution of Turkiye will be guiding for the administration of the penitentiary institution. This study aims to reveal the legal framework of the transfer requests of prisoners held against their freedom in penitentiary institutions, and determine the international standards on transfer and the human rights and legal principles that must be followed, and evaluate the decisions of the Constitutional Court as a judicial body and the Ombudsman Institution and the Human Rights and Equality Institution of Turkiye as the right-seeking mechanisms, related to the right to transfer. From the point of view of the administration, it is part of the public administration approach to evaluate the demand and try to implement the most appropriate solution. From this point of view, in this study, concrete suggestions for decision makers and practitioners will be tried to be shared.
Field : İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
