Görüntüleme
33
İndirme
5
Sesli Dinleme
1
Heidegger, metafiziği temellendirme çabası doğrultusunda Kant’ın Saf Aklın Eleştirisi adlı eserini yorumlamıştır. Bu çalışmanın amacı, bu yorumun kilit noktası olması dolayısıyla Kant ve Heidegger ekseninde ben-zaman ilişkisini çözümlemektir. Ontolojik bilginin peşinde olan Heidegger, bu uğurda Kant’tan farklı olarak zamanı ön plana çıkarır ve bu kavrama önemli bir rol atfeder. Düşünür, böylece Kant’ın bilinebilir olanla olmayan arasında çizdiği sınırı genişletmeye çalışır. Heidegger’in bunu nasıl yaptığını açıklamak ben ve zaman kavramlarıyla aşkınlık, sonsuzluk, sonluluk, düşünme ve özbilinç kavramları arasındaki ilişkiselliğe ışık tutmayı gerektirir. Aynı zamanda söz konusu ilişkiselliği yorumlamayı amaçlayan bu çalışmada nihai olarak, Heidegger’in ilgili çabasıyla insan ve hakikat arasındaki mesafeyi kısalttığı iddia edilmektedir.
Heidegger interpreted Kant’s work, The Criticism of the Pure Mind, according to his efforts to fundamentate the metaphysics. The aim of this study is to analyze the ben-time relationship in the Kant and Heidegger axis, as it is the key point of this comment. Heidegger, who seeks Ontological knowledge, takes time in front, unlike Kant, and it plays an important role in this conception. He thinks, so that Kant tries to expand the boundary between what is known and what is not known. Explaining how Heidegger does this requires lighting on the relationship between me and the concepts of time and the concepts of excellence, eternity, infinity, thought and self-consciousness. In this study, which also aims to interpret the relationality, it is finally claimed that Heidegger’s relevant efforts have shortened the distance between man and truth.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
