Özet:

Yeni iletişim teknolojilerinde meydana gelen gelişmeler ve hayatın bütün alanlarına hâkim olan dijitalleşme, toplumsal ve bireysel anlamda pek çok dönüşümün bir arada yaşanmasını beraberinde getirmiştir. Bu dönüşüm, zaman- mekân algısında değişim, kimlik, gerçeklik gibi konuları kapsamakla birlikte, insani bir eylem olarak kötülüğün var olma biçimlerini ve etki alanlarını da içine almaktadır. Kötülük, günümüzde dijital ortamın sahip olduğu özellikler dolayısıyla çok daha kolay bir biçimde, daha geniş bir kitleye, etkili bir biçimde ulaşabilmektedir. Kötülüğü anlama sorunsalına kendini adamış bir teorisyen ve yurtsuzluğu deneyimlemiş birisi olarak Hannah Arendt’in düşüncelerinin, sosyal medyada var olan kötülüğü anlamada yol gösterici olacağı düşünülmüştür. Hannah Arendt, milyonlarca Yahudi’nin ölüme gönderilmesinden sorumlu subay Karl Adolf Eichmann’ın Kudüs’te yargılanması sürecinde, “kötülüğün sıradanlığı” kavramını geliştirmiştir. Arendt’in düşüncesizlik ve yargı yetisinin kaybıyla ilişkilendirdiği “kötülüğün sıradanlığı” kavramı bağlamında, sosyal medyada kötülüğü sorgulamaya açmak, bu çalışmanın temel amacıdır. Sosyal medyaya yönelik eleştirel bir yaklaşımı esas alan çalışmada kötülük, nefret söylemi, ötekileştirme ve otoriteryen kişilik çerçevesinde, Twitter’da Suriyeli mülteciler örneği üzerinden, eleştirel söylem analizi yöntemiyle ortaya konulmaya çalışılmıştır. İncelenen söylem analizlerinden hareketle, sosyal medyada kötülük deneyimlerinin, Arendt’in kavramlarıyla sıradan, basit ve yüzeysel olduğu; sosyal medyanın kötülüğün yayılımına elverişli bir ortam sağladığı, kötülüğü yaygınlaştırarak giderek normalleştirdiği söylenebilir.

Anahtar Kelimeler: