Görüntüleme
34
İndirme
5
Edebiyat tarihi yazımının sorunlarından biri de kanon meselesidir ve bu bakımdan edebiyat araştırmacıları tarafından dikkate alınmalı, incelenmeli ve kanonun varlık imkânları araştırılmalıdır. Türk edebiyatındaki kanon tartışmaları yakın geçmişe dayanmaktadır çünkü kavramın ülkeye gelişi ve hatta edebiyat bağlamında ortaya çıkışı yakın geçmişe dayanır. Bu tartışmalar kanonik metinlerin daha çok Cumhuriyet sonrası ulus-devlet yapılanmasına nasıl hizmet ettiğini sorgulamaya yöneliktir. Oysa, edebiyatın siyasi yapıdaki değişiklikle koşut ilerlediği dönem Cumhuriyet’ten biraz daha eskiye dayandığı için kanonik metinlerin varlığını da yine bu eski dönemden yani kimlik sorununun baş gösterdiği Tanzimat Fermanı’ndan sonraki dönemde aramak yerinde olacaktır. Tanzimat edebiyatı söz konusu olduğunda Ahmet Mithat Efendi’nin adının geçmemesi mümkün değildir. Çok üretken olmasının yanı sıra, müdahaleci, yer yer kavgacı, kışkırtıcı olması da onu göz önüne taşıyan unsurlardır. Dönemin hemen her tartışmasında bulunması, çoğunlukla bu tartışmaları başlatan kişi olması Ahmet Mithat Efendi’nin bir amaç uğruna mücadele verdiği vehmini yaratabilir. Bu bağlamda, Ahmet Mithat Efendi’nin genellikle başlatıcısı olduğu tartışmalardaki sözlerine bakıldığında, Tanzimat Fermanı’nın ilanından itibaren resmen başlayan Batılılaşma sürecinde, Osmanlı kimliğini korumaya çalışan bir tavır sergilediği ve bu tavrını da kural koyma yani bir kanon oluşturma çabasıyla gösterdiği görülür. O amacın ne olabileceğinin peşine düşüldüğünde, sürülen izlerin bir ucunun “kanon yaratma” meselesine çıktığı görülecektir. İşte bu yazıda, Ahmet Mithat Efendi’nin kural koyucu olma, iktidarı kaybetmeme emelinin hizmet edebileceği bir imkân olarak “kanon” meselesi üzerinde durulmakta ve nihayetinde bir kanon oluşturmanın mümkün olup olamayacağı tartışmaya açılmaktadır.
One of the problems of literary history writing is the canon issue, and in this regard literary researchers must consider, study and explore the possibilities of the canon. The canon discussions in Turkish literature are based on a recent past because the concept’s arrival to the country and even its appearance in the literary context is based on a recent past. These discussions are aimed at questioning how canonical texts serve more to the post-Republican nation-state formation. However, since the period in which literature is progressing with the change in political structure is a little older than the Republic, the existence of canonical texts will also be in place to look for in the following period from this ancient period, that is, the identity issue of Tanzimat Ferman. When it comes to Tanzimat literature, it is not possible that the name of Ahmet Mithat Efendi does not pass. In addition to being very productive, the interferent, the ground struggle, the provokative, are the elements that take it into account. The presence in almost every discussion of the period, mostly the person who initiates these discussions, can create the wealth that Ahmet Mithat Efendi fights for a purpose. In this context, considering the words of Ahmet Mithat Efendi in the discussions that he is usually the initiator, it appears that in the process of Westernization, which officially begins from the announcement of Tanzimat Ferman, he has shown a attitude trying to preserve his Ottoman identity and that attitude is also shown by the effort to set the rule, that is, to create a canon. When it is pursued what that purpose may be, it will be seen that one end of the traces that are thrown comes into the matter of "creating the canon". It is in this article that Ahmet Mithat Efendi focuses on the "kanon" issue as a possibility that can be served by being a regulator, not losing power, and eventually opens to the debate whether it is possible to create a canon.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
