Son yıllarda sosyal bağlılık üzerine yapılan araştırmalar aidiyet duygusunun temel bir ihtiyaç olarak algılandığını, bu ihtiyacın karşılanamaması durumunda gerek psikolojik gerekse fiziksel sağlık sorunlarına yol açabileceğini vurgulamaktadır. Serbest zaman faaliyetlerinin ise aidiyet duygusunu arttırabileceği, toplumsal iyi oluşa katkı sağlayarak sağlıklı nesiller için bir alt yapı oluşturabileceği vurgulanmaktadır. Bu noktadan hareketle oluşturulan bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin serbest zaman ilgilenim ve sosyal bağlılık düzeylerini cinsiyet, yaş, sınıf, algılanan toplumsal refah düzeyi, boş zaman değerlendirmede çekilen güçlük ve haftalık boş zaman süresinin yeterliliği açısından incelemektir. Araştırmanın evrenini Necmettin Erbakan Üniversitesi ve Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi öğrencileri oluşturmakta iken örneklem grubu 263 gönüllüden oluşmaktadır. Veri analizi kısmında “t-testi” ve “ANOVA” analizleri kullanılmıştır. Araştırma sonucuna göre algılanan toplumsal refah ve haftalık serbest zaman süresi değişkenlerinde sosyal bağımlılık ve serbest zaman ilgilenimi arasında anlamlı bir ilişki bulunurken, cinsiyet değişkeni ile sosyal bağımlılık ve serbest zaman ilgilenimi arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Serbest zaman ilgileniminin sosyal bağlılık üzerinde etkili bir role sahip olduğu, serbest zaman ilgilenim faaliyetlerinin tipik serbest zaman faaliyetleriyle değerlendirilmesinin sosyal bağlılığı pozitif yönde etkileyebileceği sonucuna ulaşılmıştır.
Recent studies on social connectedness have emphasized that the sense of belonging is perceived as a basic need and might lead to psychological and physical health problems if not satisfied. It is further stressed that leisure activities might increase the sense of belonging, foster social wellbeing, and create an infrastructure for healthy generations. In this sense, this study examined the leisure involvement and social connectedness levels of undergraduate students in relation to gender, age, grade, perceived social wellbeing, difficulty with leisure assessment, and adequacy of weekly leisure. The population of the study comprises students of Necmettin Erbakan University and Karamanoğlu Mehmetbey University, while the sample group consists of 263 participants. T-test and ANOVA were conducted in data analysis. According to the results of the research, while there was a significant relationship between social addiction and leisure involvement in perceived social welfare and weekly leisure time variables, no significant relationship was found between gender variable and social addiction and leisure involvement. It was concluded that leisure involvement has an effective role on social commitment and evaluating leisure activities with typical leisure activities can positively affect social connectedness.
Alan : Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|