Özet:

Diş hekimliği eğitimi, preklinik ve klinik dönemleri içeren, teorik ve pratik uygulamaların birlikte yürütüldüğü beş yıllık zorlu bir süreçte gerçekleşir. COVID-19 pandemisinin diş hekimliği eğitimi, hizmet sunumu, bilimsel araştırmalar üzerinde önemli etkileri olmuştur. En çarpıcı değişim, eğitimde modern bilişim teknolojilerinin kullanması, çevrimiçi öğretim ve değerlendirme biçimlerinin uygulanması, toplumun ağız sağlığının korunması ve geliştirilmesinde odaklanma, tele-diş hekimliği uygulamalarının aktif kullanımı olarak özetlenebilmektedir. Ülkemizde Yükseköğretim Kurulu ve Sağlık Bakanlığı önerileri doğrultusunda diş hekimliği fakülteleri, koruyucu önlemler alarak diş hekimliği eğitimlerine devam etmişlerdir. Diş hekimliği eğitimi içerisinde uygulamalı eğitimler önemli yer tutar. Her ne kadar pandemi sürecine uyum sağlanmaya çalışılsa da öğrencilerin motor fonksiyonlarının gelişimini, bağımsız karar verebilme, çalışma yetkinliğini kazandırmayı hedefleyen pratik uygulamalardaki eksikler nedeniyle bazı etik sorunların ortaya çıktığı açıktır. Bu çalışma pandeminin diş hekimliği eğitimi üzerine olumsuz etkilerini derlerken, ortaya çıkan sorunların giderilmesine yönelik pozitif katkı sağlamayı amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler: