Atıf Sayısı
2
Görüntüleme
13
Anlambilim bir sözcüğü, kavramı en az iki eksende tanımlamaya dayanır: dizimsel eksen ve dizisel eksen. Birincisi, “dil birimlerini söz zincirinde birbirlerini izlemeleri bakımından incelemeye” dayanır ikincisi ise “değiştirim sonucu birbirinin yerini alabilen ve aynı düzeye bağlanan birimler arasında kurulan düşey bağıntı” üzerinde odaklanır. Birinci aşamada sözdizimsel bir çözümleme yapılır, sözcüklerin aralarındaki ilişkiler ortaya konulur. İkinci aşamada sözcükler seçilirken anlamlarına göre bir tercih yapılır. Bu aşamada sözcüklerin anlamsal ilişkileri eşanlam, karşıt anlam, çokanlamlılık gibi ilişkilerle tanımlanır. Buna, kapsayan, kapsanan, parça ve bütün ilişkileri gibi başka türden ilişki biçimleri eklenir. Bir atasözünde (ya da genel olarak atasözlerinde) söylenmek isteneni, anlamı kavramanın yolu önce bu türden ilişkileri göz önünde bulundurmaya bağlıdır. Kültürel arka plan böyle bir dilsel yapılanmayı tamamlar. Bir atasözünün yerleşik motiflerinin başka bağlamlarda yinelenmesi ise bir diğer sorgulama konusudur. Öyleyse sözdizimden başlayarak bir atasözünü, bir düşünce biçimini (ortak duyuşu bir folklor araştırmasının temel nesnesi ortak duyuşun özgüllüğünü ortaya çıkarmaktır) anlamlandırmak ona ilişkin “gerçekliğin koşulunu” belirlemektir. Dizimsel ve dizisellik bakımından bir atasözünün dilsel ve söylemsel özgüllüğü ortaya konulduktan sonra doğal olarak bağlam üzerinde odaklanılarak anlamsal sorgulama sürecine geçilir, böylelikle ele alınan nesnenin (atasözü) gerçeklik koşulları (arkasındaki kültürel, değersel, düşünsel birikim, bağlam) irdelenir. Pragmatik düzlemde bir göstergeler dizgesi olarak atasözleri ile kullanıcıları (bir kişi, toplum) arasındaki ilişkilere bakılır. Böylelikle atasözlerinin birer dilsel edim olarak etki sorgulamaları yapılır. Kuşkusuz kısa bir yazı içerisinde atasözlerine ilişkin tüm bu sorgulama unsurlarını tamlığı içerisinde tanımlamak, işleyişlerini belirlemek olası değildir, çalışmaya bir sınır koymak zorundayız. Biz, daha çok Yves-Marie Visetti ve Pierre Cadiot’nun, atasözlerinin anlambilimsel sorgulamasını yaparlarken önerdikleri anlambilimsel (yapısal/göstergebilimsel) çözümleme modelindeki çözümleme aşamalarına koşut olarak atasözlerinin sözdizimsel, söylemsel ve anlatısal boyutlarına yönelik kimi kısa belirlemeler yapmakla yetineceğiz. Bu türden bir yaklaşımda amaç, yapısal anlambilimin verileri kullanılarak kısa biçimler altında konumlandırılan atasözlerinin anlambilimsel çözümlemelerine yöntemsel katkı sağlayacağını düşündüğümüz kimi hareket noktalarını belirleyerek söz konusu verileri kısa bir uygulamayla somutlaştırmak, böylelikle ortak duyuşun ürünü olan atasözlerinin söylemsel işleyişine yönelik kimi ipuçları vermek olacaktır.
An understanding word is based on defining the concept in at least two axes: a dizimal axis and a dizimal axis. First, it is based on “the study of language units in terms of their observation in the word chain” and second, it is focused on “the mutual connection established between units that can take place each other as a result of change and are connected to the same level.” In the first phase, a wordless analysis is made, the relationships between the words are revealed. In the second phase, the words are selected according to their meanings. In this phase, the meaningful relationships of the words are defined by relationships such as equalization, opposite meaning, multiplicity. It is added to other forms of relationship, such as covering, covering, parts and all their relationships. What is desired to be said in a speech (or generally in speech) depends on the way of understanding the meaning to consider such relationships first. The cultural background completes such a linguistic construction. If the motivation of a speech is repeated in other contexts, it is another question. Thus, starting with the vocabulary, it is to understand a speech, a form of thought (the common sense; the basic object of a folklore research is to reveal the peculiarity of the common sense) to determine the "condition of reality" concerning it. After the linguistic and verbal specificity of a speech is revealed in terms of design and dizisalism, it is naturally focused on the context and passed into the process of meaningful questioning, thus the reality conditions of the object (the speech) addressed (the cultural, values, thought accumulation, context behind it). In the pragmatic level, a set of indicators is seen as the relationships between their speeches and their users (a person, society). This is the reason for the influence of their speeches as a language action. Without a doubt, in a short text, we have to set a limit to the work, not to identify in full all these questioning elements concerning their speeches, to determine their functioning. We will be more than enough to make short definitions of the vocabulary, vocabulary and narrative dimensions of the vocabulary as a condition of the interpretation stages in the conceptual (creative/gostergetic) resolution model they suggest when they make the meaningful questioning of their vocabulary by Yves-Marie Visetti and Pierre Cadiot. In such a approach, the goal is to concrete the data by determining the movements as we think that the methodological contribution to the interpretative resolutions of the short forms by using the data of the structural sense, and thus to give some clues to the interpretative function of the short forms of the common sense.
Alan : Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
