Görüntüleme
86
İndirme
11
Tanzimat’tan itibaren Türk şiiri yörüngesini değiştirerek Batı etkisinde değişmeye başlamıştır. Bu dönemden itibaren şairler poetik yazılar yazmış, hem kendi şiirleriyle hem de diğer şairlerin şiirleriyle ilgili görüşler sunmuştur. Şinasi ile başlayan bu süreç Namık Kemal’le devam etmiş, Ziya Paşa, Recaizade Mahmut Ekrem gibi isimlerin ardından Edebiyat-ı Cedide döneminde Tevfik Fikret ve Cenap Şahabettin başta olmak üzere pek çok şair, şiir hakkında yazılar yayımlamış, Meşrutiyet devrinde ise Ahmet Haşim ve Yahya Kemal şiir üzerine en çok konuşan isimler olmuştur. Bu dönemde şiir hakkında yazılan konuların başında ölçü ve uyak meselesi, dilin kullanımı, ahenk, yoğunluk, müzikalite gibi konular gelmektedir. Cumhuriyet’in ilk kuşağıyla beraber şairlerin sanat anlayışları da farklılaşacaktır, bu durumu onların şiir hakkındaki yazılarında da görmek mümkündür. Bu dönemde şiir hakkında konuşan ve poetik yazılar yazan isimlerin başında Celâl Sılay gelmektedir. 1930’lu yılların ortalarına gelindiğinde şiirleriyle ön plana çıkan Celâl Sılay, 1940’lı yıllardan 1970’e kadar dergilerin “Şiir Köşesi”nde kendisine gelen şiirleri değerlendirdiği gibi pek çok gazete ve derginin sayfalarında da şiir hakkında yorumlarda bulunur. Ancak Celâl Sılay’ın şiirleri üzerine çalışmalar yapılmış olsa bile şiir üzerine görüşleri ile ilgili herhangi bir inceleme kaleme alınmamıştır. Dolayısıyla bu yazının temel konusunu Celâl Sılay’ın şiir eleştirileri oluşturacaktır. Bu çalışmada Celâl Sılay’ın Türk şiiriyle ilgili pek çok farklı konudaki görüşleri incelenecek, 1930’lardan 70’li yıllara kadar Türk şiir eleştirisine katkıları değerlendirilecektir.
Since Tanzimat, the Turkish poetry has changed its orbit and has begun to change in the Western influence. Since this period, the poets have written poetic writings, presenting views on both their own poems and the poems of other poets. This process, which began with Sinasi, continued with Namık Kemal, Ziya Pasha, Recaizade Mahmut Ekrem, after the names such as Edebiyat-i Cedide period, many poets, including Tevfik Fikret and Cenap Şahabettin first published poems, and in the Period of Meşrutiyet, Ahmet Haşim and Yahya Kemal were many speaking names on poems. In this period, the topics written about poetry come to the topics such as measurement and sleep, language use, harmony, intensity, musicality. With the first generation of the Republic, the art concepts of the poets will also be different, and this situation can be seen in their writings about poetry. In this period, the name of the poet who speaks about poetry and writes poetry comes to Celâl Sılay. In the mid-1930s, Celâl Sılay, who came to the forefront with his poems, from the 1940s to the 1970s reviews the poems that came to him in the "Poetry Corner" of the magazines, and many newspapers and magazines also comment on the poem. But even though the poems of Celâl Sılay were studied, no consideration on the poems was taken into account. So the main topic of this article will be the Poetry Criticism of Celâl Sılay. In this study will be examined the views of Celâl Sılay on many different topics regarding Turkish poetry, and the contribution to Turkish poetry criticism from the 1930s to the 1970s will be assessed.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Mimarlık, Planlama ve Tasarım; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
