Özet:

Eşkıya, bedbaht, talihsiz, günahkâr, asi anlamına gelen “şaki” teriminin çoğulu olan bir kelimedir. Osmanlı kaynaklarında kat’ü’t-tarik tabiri de kullanılmakla birlikte daha çok şaki ve çoğulu eşkıya ile Celalî, eşirra, haramî, haramzade, türedi ve haydut kelimeleri kullanılmıştır. Eşkıyalık, genelde silahla veya başka bir şekilde zor kullanmak suretiyle yol kesip baskın yaparak mala, cana tecavüz, kamu düzeni ve güvenliği ihlâl olarak tanımlanabilir. Bu makale 16. Yüzyılın sonundan 18. Yüzyıl ortalarına kadar Maraş eyâletinde görülen eşkıyalık hareketlerine yönelik alınan tedbirler ve uygulanan cezaları merkez-taşra ilişkileri bağlamında mevcut literatürü arşiv kaynakları ile birlikte ele alıp incelemekte ve böylece Osmanlı Devleti’nin “değişim ve dönüşüm asrında” içerisinde bulunduğu genel durumu daha iyi anlamamıza katkı sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler: