Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
22
İndirme
2
1095-1291 yılları arasında devam eden Haçlı seferlerinin karanlık ilişkileri ve çarpık tarafları içinde kölelik ve köle ticareti önemli bir yer işgal etmiştir. Türkistan, Deşt-i Kıpçak gibi bölgelerden köle olarak getirilip Suriye ve Mısır’da eğitilen memlükler, idareci, emir, hatta sultan olarak önemli işler başardıkları gibi emirlerindeki köle kökenli askerleri de büyük zaferlere imza atmışlardır. 1268’de Antakya Haçlı Prensliği’ni ortadan kaldıran Baybars, 1289 yılında Trablus Haçlı Kontluğu’nu sona erdiren Kalavun gibi sultanların köle kökenli oldukları hatırlanırsa, memlüklerin başarıları daha iyi anlaşılacaktır. Onların bu başarı ve zaferlerine engel olmak isteyen Papalık ve Haçlılar, önlem olarak köle sevkiyatının durdurulması için çağrılar yapmışlardır. Bunun için de köle ticaretinin merkezinde yer alan İtalyan tâcirler kontrol altına alınmaya çalışılmıştır. Ancak kutsaldan ziyade parayı ön plana çıkaran İtalyan denizci devletler ve bunlar arasında özellikle Cenevizliler, bu ticaretten aslan payını almak için bu çağrılara kulak asmamış, hatta kulaklarını tıkamayı tercih etmişlerdir. Onların bu tavırları da köle ticareti üzerinden Haçlı seferlerinin gerçek amaçlarından birinin ne olduğunu bir kez daha gözler önüne sermiştir.
Slavery and the slave trade occupied an important place in the dark relations and distortions of the Crusades that continued between 1095-1291. The Mamlūks, who were brought as slaves from regions such as Turkestan and Dasht-i Kipchak and trained in Syria and Egypt, accomplished important works as administrators, emirs and even sultans, and their slave soldiers under their command achieved great victories. If it is remembered that sultans such as Baybars, who eliminated the Antioch Crusader Principality in 1268, and Qalavun, who ended the Crusader Count of Tripoli in 1289, were of slave origin, the achievements of the mamlūks will be better understood. The Papacy and the Crusaders, who wanted to prevent their successes and victories, called for the cessation of slave shipments as a precautionary measure. For this purpose, Italian merchants, who were at the centre of the slave trade, tried to be taken under control. However, the Italian maritime states, which prioritised money rather than the sacred, and especially the Genoese among them, did not heed these calls to get the lion's share of this trade and even preferred to turn a deaf ear. This behaviour of theirs has once again revealed one of the real aims of the Crusades through the slave trade.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
