Abstract:

Klasik Türk edebiyatında mektuplar tebrik, teşekkür, talep, taziye, şikâyet gibi hayata dair hemen her konuda kaleme alınmış ve bu mektuplar muhtevasına göre çeşitli adlarla isimlendirilmiştir. Bu mektup türlerinden birisi de duâ-nâmelerdir. Adından da anlaşılacağı üzere duâ-nâmeler, muhatabına hayır duada bulunmak maksadıyla yazılan mektuplardır. Türk edebiyatında manzum veya mensur pek çok duâ-nâme örneği mevcuttur. Bu makaleye konu olan mensûr duâ-nâme ise 16. yüzyıl şairlerinden Kara Fazlî’ye aittir. Süleymaniye Kütüphanesi Aşir Efendi 314/V numarada kayıtlı nüshanın 99b-102b varakları arasında yer alan bu mektup, “Duâ-nâme-i Hazret-i Şâh-zâde Cüvân-baht Tâle Bekâhu” başlığını taşımaktadır. Kanunî Sultan Süleyman’ın oğullarından Şehzâde Mustafa’ya hitaben kaleme alınmıştır. Fazlî, Allah’a hamd ve sena ile mektubuna başlar. Kanunî Sultan Süleyman’ın İran üzerine sefere çıktığı esnada bu güzel şehre ziyaret fırsatı bulduğunu ifade eder. Şehrin doğal güzellikleri karşısında hayranlığını gizleyemeyen müellif Amasya’dan övgüyle bahseder. Ardından Şehzade Mustafa hakkında övgü dolu sözlerini sıralar. Şehzâdenin cömertliği, adaleti, cesareti ve bilgeliği gibi güzel hasletlerini samimi bir dille beyan eder. Son kısımda ise Şehzâdenin yüce makamının daim olması, düşmanlarına karşı daima muzaffer olması gibi hususları dile getirmek suretiyle muhatabına hayır dualarda bulunur. Bir kıta ile mektubunu tamamlar. Ağırlıklı olarak Arapça ve Farsça kelime ve tamlamaların kullanıldığı bu mektupta secili ifadeler, bir takım teşbih ve tasvirler dikkati çeker. Bir kısmı Fazlî’nin kendine ait bir kısmı ise Arap ve Fars edebiyatlarından muhtelif nazım şekillerindeki şiir örnekleri metinde yer alır. Bu makalede önce Fazlî’nin hayatı ve eserleri hakkında bilgi verilmiştir. Ardından mektubun muhtevası değerlendirilmiş ve mektubun çeviri yazılı metni sunulmuştur.

Keywords: