Özet:

Bu makale, 2000 yılının birini çeyreği ile 2016 yılının dördüncü çeyreğini içine alan dönem için, Türkiye'de banka kredisi tahsisini belirleyen temel faktörleri incelemektedir. Otoregressif Dağıtılmış Gecikme (ARDL) Yaklaşımı kullanılarak yapılan çalışma, banka mevduatları ve banka varlıklarının hem kısa hem de uzun vadede önemli bir banka kredisi tedarik kaynağı olduğunu ortaya koymaktadır. Geniş para arzı, banka verimliliği, finansal erişim ve enflasyon, yalnızca uzun vadede banka kredisi üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Çalışma, konuyla ilgili izlenecek politika için de bazı öneriler sunmaktadır. Banka kredilerinde büyümeyi artırmak ve kredi talebini teşvik etmek için, banka mevduat tabanını güçlendirecek stratejilerin uygulanması gereklidir. Bununla birlikte, banka kasasındaki nakit varlıklarını artırmak için rezerv gereksinimini azaltmak, banka kredisi arzı için şarttır. Ayrıca, iç ekonomik istikrarı tesis etmek için enflasyonun optimal seviyede tutulmasını sağlayacak uygulanabilir politikaların oluşturulmasına ihtiyaç vardır. Sonuç olarak, bu makale Türkiye'deki banka kredisinin kısa ve uzun vadeli belirleyicilerini irdeleyerek literatürdeki bu açığı kapatmayı amaçlamaktadır. Makale literatüre iki şekilde katkıda bulunmaktadır. İlk olarak, çalışmada banka kredisini etkileyen hem talep hem de arz yönlü faktörleri araştırmak için otoregresif dağıtılmış gecikme (ARDL) yaklaşımı uygulanmıştır. İkinci olarak ise, banka düzeyindeki verileri kullanan diğer çalışmaların aksine, bu makale Dünya Bankası'ndan elde edilen ve genel bankacılık sektörünü içine alan toplu verileri kullanmaktadır.

Anahtar Kelimeler: