Özet:

Cahit Sıtkı Tarancı Türk Edebiyatı’nda varoluşu ve yokluğu orijinal bir biçimde değerlendiren şairlerimizin en özgünlerindendir. Şiirlerinde ölüm gerçeği ile beraber yaşamdaki güzellikleri de bir armoni eşliğinde sunmayı başarır. Zaman zaman hayattaki zorluk ve sıkıntılardan tabiata ve düş alemine sığınan şair, ruhundaki bu çatışma zeminini şiirlerine yansıtır. Yaşamı boyunca muhtelif sıkıntılarla mücadelede kimi zaman yenik düşen şair, yarattığı düş ortamında mutluluğun sırlarını aramıştır. Şiirlerinde simgesel değerleri çok iyi işleyen Tarancı, bu özelliği ile dikkatleri üzerinde toplamayı başarır. Yalnızlık, gariplik, iletişimsizlik, korku ve ölüm gibi fenomenleri sürekli gündemde tutan Cahit Sıtkı, yaşamın geçiciliğini de göz önüne alarak hedeflerine düşler dünyasında ulaşmayı tasarlar. Gerçeklerden kaçmak için çocuk dünyasının kural tanımaz özgürlüğüne de zaman zaman kaçmak isteyen şair, şiirlerinde bu isteklerini de yansıtır.Yaşamında hayat ve ölüm gerçeğinin anlamını herkesten farklı bir şekilde değerlendiren Otuz Beş Yaş Şairi, bu çatışmanın insan ruhundaki tepkilerini farklı ölçeklerle yansıtır. Söz konusu mücadelelerden zaman zaman yorulan Tarancı, muhayyel yer ve sevgili arayışları ile ruhunu dinlendirmiş ve kendisine özgü objelerle teselli odakları yaratmıştır. Netice itibariyle, Cahit Sıtkı, sanatında ele aldığı düş ve gerçek unsurlarını yaşayarak adeta bir armoni eşliğinde şiirlerine nakşetmiş ve bu özelliği ile sanatını ölümsüzleştirmiştir.

Anahtar Kelimeler: