Özet:

Modern sinir bilimi, rahatlatıcı imgelerin beynin yüksek seviyede serotonin, dopamin ve oksitosin salgılamasına neden olduğunu ve bunların kaygıyı azalttığını, kortizolü bloke ettiğini ve nöroplastisiteyi artırdığını göstermiştir. Modern tıp; insanı edilgen, aciz, dış yardıma muhtaç ve onarılması gereken bir varlık olarak konumlandırmaktadır. Oysa insan bu pasif rolün çok ötesinde kendini onarabilecek fiziki ve ruhsal güce sahip bir varlık olarak görülmelidir. Bu çalışmada incelenen tüm araştırmaların birleştiği ortak nokta, içsel bir yeti olan imgelemenin maliyeti düşük, etkili bir zihinsel tedavi aracı olarak kullanılabileceğidir. Bazı araştırmalarda imgeleme farmakolojik girişimlerden daha etkili bir yöntem olarak tanımlamıştır. İmgeleme uygulamasının psikotik bozukluklardan kanser, astım, migren, hipertansiyon, bağışıklık sistemi hastalıkları, anksiyete ve depresyon gibi ruhsal bozukluklar gibi birçok hastalığa kadar yaygın bir yelpazede kullanıldığı görülmektedir. Psikanalitik açıdan bakınca dürtü doyumu ve bir savunma mekanizması olarak işlediği düşünülen imgeleme tekniğinin mindfulness odaklı terapi, bilişsel davranışçı terapi, diyalektik terapi gibi ekollerin içinde de yaygın olarak kullanıldığı görülmektedir. Bu gözden geçirme çalışması, öncelikle imgeleme ve imgelemenin tarihteki kullanım alanlarından bahsetmekte, akabinde farklı hastalıklar üzerine yapılan imgeleme uygulamaları hakkında güncel araştırmaları anlatmaktadır. Ayrıca fiziksel ya da psikolojik hangi alanda yardım alınacak olursa olsun tedavinin verimliliğini etkilediği düşünülen bu kişisel ve içsel gücün zihinde hangi mekanizmalar üzerinden işlediği üzerine yapılan araştırmaların eksikliğini vurgulamak ve yeni araştırmaları teşvik etmek için yazılmıştır.

Anahtar Kelimeler: