Özet:

Amaç: Hemşirelik ve sağlık yüksekokulları hemşirelik bölümlerinde görevli hemşire akademisyenlerin, kurumlarındaki etik çalışma iklimi ile ilgili değerlendirmelerini belirlemektir. Yöntem: Araştırma, Türkiye’deki 71 hemşirelik ve sağlık yüksekokulunda çalışan 644 akademisyen hemşire ile gerçekleş- tirildi. Veriler kişisel ve mesleki özellikleri kapsayan soru formu ve Etik İklim Ölçeği ile toplandı. Verilerin değerlendirmesinde; frekans, yüzde, t-testi, Kruskal Wallis, ANOVA ve korelasyon testleri kullanıldı. Bulgular: Hemşirelik ve sağlık yüksekokulları arasında kanunlar ve mesleki ahlak kuralları (p= 0.000), kurumsal ahlak kuralları (p= 0.000), sosyal sorumluluk (p= 0.000), verimlilik (p= 0.001), arkadaşlık (p= 0.05) ve takım çıkarı (p=0.04) alt boyutlarında istatistiksel anlamlı farkların olduğu ve bu farkların hemşirelik yüksekokulları lehine olduğu belirlendi. Etik çalışma iklimi ölçeğinin, kişisel çıkar, kişisel ahlak kuralları ve kurum çıkarı alt boyutlarında istatistiksel anlamlı farklar görülmez iken (p>0.05); hemşirelikte yönetim ve öğretim anabilim dalında görevli akademisyenlerin kişisel çıkar (3.08±1.38), hemşirelik esasları akademisyenlerinin ise kişisel ahlak kuralları (3.17±0.94) alt boyut puan ortalamaları- nın daha yüksek olduğu belirlendi. Sonuç: Yüksekokullarda ve özellikle hemşirelik yüksekokullarında görevli akademik personelin, bireysellikten çok evrensel, kurumsal/örgütsel ve ilkelilik etik iklim boyutlarını daha sık gözettiği saptandı.

Anahtar Kelimeler: