Abstract:

GİRİŞ ve AMAÇ: Anastomoz darlığı (AD) özofagus atrezisi (ÖA) ameliyatından sonra en sık görülen komplikasyondur. Bu komplikasyon farklı serilerde % 17.7 ile % 50 arasında bildirilmiştir. Yazımızda ÖA ve distal trakeoözofageal fistül (TÖF) nedeniyle merkezimizde ameliyat olan hastalarda gelişen AD ve darlığa neden olabilecek faktörler değerlendirilmiştir. YÖNTEM ve GEREÇLER: 12 yılda ameliyat olan 68 hastanın uzun dönem izlenebilen 39’u değerlendirilmiştir. 39 hastanın 34’ünde distal TÖF’lü özofagus atrezisi vardı. Tüm hastalara erken primer anastomoz uygulanmıştır. Anastomoz darlığı genel anestezide şoroskopi altında balon ile açılmıştır. İki ve daha fazla sayıda genişletme gerektiren hastalarda AD geliştiği kabul edilmiştir. Hastalarda AD ile anastomoz için kullanılan dikiş sayısı, anastomoz kaçağı (AK), gastroözofageal reflü (GÖR) ve iki parça arası uzaklık arasındaki ilişki irdelenmiştir. BULGULAR: Değerlendirilen 34 hastanın 13’ünde AD gelişti. Bu hastalarda anastomozda kullanılan dikiş sayısı ile AD gelişimi arasında bir ilişki saptanmadı. AK gelişen dört hastanın üçünde AD gelişmesine karşın grup tümüyle değerlendirildiğinde AD ile AK arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı. İki özofagus parçası arası uzaklık ile AD arasında zayıf bir bağıntı bulundu. AK gelişen hastalar çıkarıldığında ise GÖR ile AD arasında ise anlamlı bir ilişki saptandı. TARTIŞMA ve SONUÇ: ÖA ameliyatından sonra AD gelişimi bir çok faktörle ilişkili olabilir. Serimizde GÖR varlığı ile AD gelişimi arasında anlamlı bir ilişki saptandı. İki parça arası uzaklık ile AD arasında ise zayıf bir bağıntı bulundu.

Keywords: