Özet:

Çocuk yetiştirme, çocuğun gelişimsel gereksinimlerinin karşılanması açısından her ikisi de farklı özelliklere ve öneme sahip ebeveynin ekip çalışması olarak ilgi gören bir çalışma alanı olagelmiştir. Yaşanan toplumsal değişimlere bağlı olarak boşanma oranları artmakta, kadınların işgücüne ve erkeklerin çocuk bakımına katılımı yaygınlaşmaktadır. Bu değişimler doğrultusunda, yeni gelişen kavramlar olarak ortak ebeveynlik ve ortak velayet konularında mevcut tabloyu ortaya koyan ve daha ileri araştırmalara ger-eksinim olduğu görülmektedir. Bazı ülkelerde ortak velayet uygulanmaktayken Türkiye’de uygulanabil-irliği tartışılmaktadır. Bu derleme çalışmasında, ortak velayetin hangi koşullarda etkililiğinin arttığının ve hangi koşullarda dezavantajlar doğurabileceğinin vurgulanması amaçlanmıştır. Ortak velayetin, ebeveynlerle ilişki ve kaynakların sürdürülmesi açısından avantajları vurgulanırken diğer yandan sürekli değişimlerin yaşanması nedeniyle stabiliteye zarar verebilmesi ve boşanmış ebeveynlerin sürekli bağlantısını gerekli kılması gibi dezavantajları bulunmaktadır. Boşanma öncesi ebeveyn çocuk ilişkile-rinin nitelikli olduğu ve ebeveynler arası çatışmalardansa işbirliğinin olduğu durumlarda ortak ve-layetin fayda sağladığı, aksi durumlarda ve ihmal, istismar, şiddet ya da psikopatolojinin varlığı gibi durumlarda ise faydadan çok zarara yol açabileceği vurgulanmaktadır.

Anahtar Kelimeler: