Özet:

Ereğli Kömür Havzası, kömürün bulunuşundan günümüze değin önemini hep korumuştur. 1829 yılında kömürün Zonguldak Ereğli’de bulunmasıyla başlayan bu süreç, gerek kömürün işletilmesi, gerekse kömürün iç ve dış piyasalara satışı sırasında da devam etmiştir. Osmanlı Dönemi’nde havzada, yerli ve yabancı sermayedarlar aracılığıyla kömür üretimi yapılmış, ancak bunda istenen üretim hedefine ulaşılamamıştır. 1867 yılında Dilaver Paşa Nizamnamesi uygulamaya konarak ocaklarda zorunlu çalışma dediğimiz “mükellefiyet” uygulaması yapılmış, fakat yine de hedeflenen sonuç elde edilememiştir. Bahriye Nezareti zamanında ise üretilen kömürün % 40’nın satışına izin verilmesi üzerine havzaya hem sermaye akını olmuş hem de kömür üretimi artmıştır. Fakat yabancı sermaye sahipleri kömür havzasında her zaman kendi çıkarlarına göre hareket ettiği için arzulanan kömür üretimi hep düşük seviyede kalmıştır.

Anahtar Kelimeler: