Özet:

Sürekli değişimin yaşandığı 21. yüzyılda eğitim öğretimin de bu değişimden etkilenmesi kaçınılmazdır. Eğitimciler sınıfta gerçekleştirilen eğitim faaliyetlerinin tamamlayıcısı olan başka arayışlara gitmişler ve bunlardan biri de okul dışı öğrenme ortamlarıdır. Bu çalışmada amaç; ilkokul 3.sınıf hayat bilgisi dersi “Doğada Hayat” ünitesinde okul dışı öğrenme ortamlarının kullanımına yönelik sınıf öğretmenlerinin görüşlerini belirlemektir. Çalışmada nitel araştırma yaklaşımı içerisinde bulunan olgubilim yöntemi kullanılmıştır. Katılımcılar amaçlı örneklem seçme yöntemi içerisinde bulunan ölçüt örneklem yöntemi ile 2019-2020 öğretim dönemi Sivas’ın Yıldızeli ilçesinde görevli, sınıfınıaz bir kez okul dışı öğrenme ortamlarına götürmüş sınıf öğretmenleri ölçüt olarak belirlenerek aralarından 10 kişi seçilmiştir. Veriler araştırmacılar tarafından oluşturulan yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla elde edilmiştir. Veriler nitel verilerin analizinde kullanılan betimsel analiz yönteminden yararlanılarak önceden belirlenen temalar çerçevesinde yorumlanmıştır. Neticede; okul dışı öğrenme ortamlarında gerçekleştirilen etkinlikler yaparak yaşayarak öğrenmeyi sağladığı, öğrenilen bilgilerin daha kalıcı olduğu, okul dışı öğrenme ortamlarında gerçekleştirilen etkinliklerin sınıfta yapılan öğretimin tamamlayıcısı olduğu, Hayat Bilgisi dersi “Doğada Hayat” ünitesininfazla Fen Bilgisi dersine katkı sağladığı belirlenmiştir. Sonuç olarak bilgi daha kalıcıdır. Çalışma bulgularına dayalı olarak şu önerilerde bulunulmuştur: 1. Derslerin kazanımları baz alınarak öğretmenler okul dışı ortamlara gitmeleri konusunda destek olunabilir. 2. Öğretmenlere okul dışı öğrenme ortamlarında bir uygulamanın nasıl gerçekleştirileceği konusunda kurslar verilebilir. 3. Okul dışı ortamlarında görevli rehberler pedagojik eğitimlere alınabilir. 4. Okul dışı ortamlar, öğrenmeyi kolaylaştırması için yeniden dizayn edilebilir. 5. Buna benzer çalışmalar nicel ya da karma yöntem kullanılarak da gerçekleştirilebilir.

Anahtar Kelimeler: