Abstract:

Anlatı, insanların başından geçenlerin roman, hikâye, tiyatro vb. türlerde yazılmasıyla ortaya çıkmaktadır. Yazar, eserini oluştururken zaman, mekân ve olaylar zincirine kişileri fiziksel ve ruhsal özellikleriyle yansıtmaktadır. Olay veya durumları doğrudan kendisi anlatabileceği gibi başka bir karaktere de bu görevi verebilir. Edebiyatın kısa anlatım türü olarak nitelendirilen öykü, kimi zaman belirli bir anı, kimi zaman bir ömrü anlatmaktadır. Son dönem öykü yazarları arasında yer alan Necip Tosun, hissettiklerini yazılarıyla ön plana çıkarmıştır. Necip Tosun, öykülerinde genel olarak kimlik arayışını, benliğin varlığını, toplum içerisinde kendine ait bir düşünce ve duyguya sahip olamayan bireyin portresini, kendini toplumdan soyutlayan, ötekileşen bireyi ve yaşadığı çağdan geçmişe kaçan/sığınan karakterlerin yaşantılarını kaleme almaktadır. Bireyin kendine ve dış dünyaya bakışı yabancılaşma ve ötekilik açısından incelenmiştir. Bu kapsamda yazarın Küller ve Uçurumlar, Ansızın Hayat, Otuzüçüncü Peron ve Emanet Hikâyeler adlı kitapları değerlendirilmiştir. Bu eserlerde yer alan elli üç hikâye incelenmiştir. Öykülerinde ağırlıklı olarak intihar, ölüm, yalnızlık, yolculuk ve kaçış temaları işlenmektedir. Bütün bunlar karakterlerin kendilerini değersiz hissetmelerine ve sosyal hayat içerisinde öteki durumuna düşmelerine neden olmaktadır. Yazar genel olarak öykülerinde ötekileşen/ötekileştirilen insanın yalnızlığının altını çizmektedir.

Keywords: