Özet:

Amaç: Bu çalışmada, migrenli bireylerin fiziksel aktivite düzeylerinin belirlenmesi ve ağrı şiddeti, engellilik seviyesi ve yaşam kalitesi üzerindeki etkilerinin incelenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 18-55 yaş arası migren tanısı almış bireyler dahil edildi. Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi Kısa Formu (IPAQ-SF), McGill Melzack Ağrı Anketi ile ağrı şiddeti, Migren Özürlülük Değerlendirme Ölçeği (MIDAS) ile engellilik ve Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Skalası Kısa Formu (WHOQOL-BREF) ile yaşam kalitesi değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 34,11±10,51 yıl olan toplam 88 kişi dahil edildi; %53,41’i düşük aktif, %30,68’i orta aktif, %15,91’i yüksek aktifti. Düşük aktiflerin fiziksel sağlığı (p=0,047) orta aktiflerden daha düşüktü. Genel (p<0,001), fiziksel (p<0,001), psikolojik (p=0,003) sağlık puanları yüksek aktiflerden daha düşüktü. Düşük aktifler yüksek aktiflerden daha yüksek engelliliğe (p=0,042) ve ağrı şiddetine (p=0,001) sahipti. Fiziksel aktivite ile ağrı şiddeti (p=0,001) ve engellilik (p=0,005) arasında zayıf negatif korelasyon, fiziksel aktivite düzeyleri ile sosyal (p=0,007) ve çevresel (p=0,013) sağlık puanları arasında zayıf pozitif korelasyon ve fiziksel (p=0,000), genel (p=0,000) ve psikolojik (p=0,000) puanlarıyla orta düzeyde pozitif korelasyon vardı. Sonuç: Migrenli hastalarda fiziksel aktivite düzeyi arttıkça ağrı şiddetinin azaldığı, fonksiyonellik ve yaşam kalitesinin arttığı gözlendi. Egzersiz devamlılığının sağlanması migrenin olumsuz etkilerini iyileştirmede etkili görünmektedir.

Anahtar Kelimeler: