Özet:

Amaç Fetal ritim bozuklukları, taşiaritmi (fetal kalp ritminin >180 atım/dk), bradiaritmi (fetal kalp hızının <100 atım/dk) ve düzensiz kalp ritmi olarak üç grupta sınıflanır. Fetal taşikardinin en sık sebebi supraventriküler taşikardidir. Fetal kalp hızı genellikle 220-240 atım/dk’dır ve perinatal sonuçları tahmin etmede hidrops fetalis en önemli faktörlerden biridir. Konjestif kalp yetmezliği ve %27 oranında mortalite riski bildirilmektedir. Olgu 34 yaşında G3P2Y2 olgu 32. gebelik haftasında NST’de fetal stres ve taşikardi saptanması üzerine dış merkezde yapılan fetal ekokardiyografide kalp hızı 140 atım/dk saptanması, ek kalp defekti görülmemesi üzerine takip önerilmiş. İki hafta sonra değerlendirildiğinde, fetal ölçüler 36 hafta ile uyumlu ve ekokardiyografide kalp hızı 230 atım/dk ölçüldü. Hidrops fetalis saptanmaması ayrıca annede ateş, enfeksiyon ve herhangi bir sistemik hastalık bulunmaması, annenin elektrokardiyografi ve ekokardiyografisinin normal olması üzerine; fetal supraventriküler taşikardi tanısı ile oral sotalol (2x80 mg) başlandı. Sürekli fetal monütörizasyonda ilk 24 saatte 2 kez 25-30 dk süren taşikardi gözlendi, tedavinin 35. saatinde erken membran rüptürü gelişti, spontan eylem sonrası 42. saatte vajinal yolla 7-9 Apgar 2800 gr ağırlığında, kız bebek doğurtuldu. Fizik muayenesi, kan sayımı, biyokimya, tiroid fonksiyon testleri, elektrokardiyografisi normal olan, ekokardiyografik incelemede patent foramen ovale saptanan ve sistolik fonksiyonları normal olan olguya doğumunun 8.saatte 5 dakika süren supraventriküler taşikardi saptanması üzerine digoksin tedavisi başlandı. İzleminde aritmi tekrarlamayan olgu 5. gün taburcu edildi. Sonuç Supraventriküler taşikardisi sotalol ile tedavi edilen olgu nadir görülmesi, atım değişkenliği kaybı nedeniyle sunulmuştur. Fetal taşiaritmiler hidrops ve fetal strese neden olabilmesi nedeniyle erken tanı ve tedavisi oldukça önemlidir.

Anahtar Kelimeler: