Görüntüleme
14
İndirme
8
Osmanlı tarih yazımı söz konusu olduğunda gerek kaynak değeri gerekse de güvenirliğinin diğer kaynaklara olan önceliği bağlamında en çok müracaat edilen kaynak türü olarak, devletin bürokratik işlemleri için oluşturmuş olduğu ve bugün muhtelif arşivlerde muhafaza edilen arşiv belgeleri akla gelmektedir. Ancak, söz konusu belgelerden sağlıklı bir şekilde istifade etmek ve bilgi üretmek en temel problem olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu bağlamda belgelerin dili kadar diplomatiğinin de iyi bilinmesi, bilgi edinimi ve üretimini şüphesiz kolaylaştıracaktır. Özellikle Osmanlı kurumlarının işlev ve işlemlerinin zaman içerisinde değişime uğradığı, yeni kurumların tesis edildiği gerçeğini göz önüne aldığımızda, Klasik dönemde ve Tanzimat döneminde oluşturulan belgelerin diplomatik olarak birbiri ile birebir aynı olmayacağını bilmemiz gerekmektedir. Zira Tanzimat dönemi, devletin bütün kurumları ve işleyişi açısından bir kırılma noktası olduğu gibi bürokratik evrâkın dili, şekli, formatı, işleyişi hususunda da yeni bir dönem olarak karşımıza çıkmaktadır. Çalışmamızda yüzyıllar boyunca devlet bürokrasinin işleyişinin bir ürünü olup “hazine-i evrâk” olarak adlandırılan ve günümüze intikal eden belgelerin, daireler arasında gördüğü işlem ve muamelenin yüzyıllar içerisinde diplomatik olarak değişim ve dönüşümü incelenecektir. Çalışmada “örnek vaka inceleme yöntemi” kullanılarak veriler analiz edilmiştir. Bu bağlamda Klasik ve Tanzimat dönemlerine ait örnek belgeler tespit edilmiş ve bu belgelerin gerek orijinal halleri gerekse de çevirileri çalışma ekinde verilmiştir. Böylelikle söz konusu her iki dönemin belgeleri üzerindeki işlem ve muamele arasındaki fark ortaya konmaya çalışılmıştır.
When it comes to the Ottoman history writing, it is necessary to be the source value, but as the most processed source in the context of the priority of its confidence to other sources, the archive documents that the state has created for bureaucratic processes and are now stored in various archives are reasonable. However, the most important problem is to take care of the documentation and produce information. In this context, the well-knowledge of the diplomacy of documents as well as the language of documents will undoubtedly facilitate the acquisition and production of knowledge. In particular, when we consider the fact that the functions and processes of the Ottoman institutions are changing over time, the new institutions are established, we need to know that the documents created in the Classical period and in the Tanzimat period will not be diplomatically the same with each other. The Tanzimat period is a breakthrough point in terms of all the institutions and functioning of the state, and it is a new period in terms of the language, shape, format, and functioning of the bureaucratic universe. Our work will be a product of the functioning of the state bureaucracy for centuries and the diplomatic exchange and transformation of the documents, which are called the "Gazine-i Euraq" and which are in the present day, the processing and treatment between the offices will be examined within centuries. In the study, data were analyzed using the "example case examination method". In this context, examples of the Classical and Tanzimat periods have been identified and these documents have been translated in the work attachment, even if they are original. Therefore, it was tried to reveal the difference between the processing and treatment on the documents of the two periods concerned.
In the Ottoman historiography, archival documents, which the state produced for its bureaucratic procedures and which are kept in various archives, come to mind as the most referred source due to thier value of source and their precedence over the other sources as to their reliability. However, the most basic problem that we face is properly making use of these documents and producing knowledge. In this regard, having a good knowledge of the diplomatics as much as having a good command of the language of the documents will undoubtedly facilitate the knowledge acquision and production. Especially, considering that the functions and the procedures of the Ottoman institutions changed in time and that new institutions were established, we must know that the diplomatics of the documents produced in the classical period and Tanzimat period are not identical. This is because Tanzimat was a period in which the language, form and function of the bureaucratic document were new as much as it was a period of breaking point with which the institutions and their functions assumed a new form. In our study, the change and the transformation of process and transaction among the departments of the documents – the products of the process of state bureaucracy- called “hazine-i evrâk” and which descended to our time will be examined in terms of diplomatics. In the study, the data were analyzed by using “example case study method”. In this context, sample documents belonging to the Traditional and Tanzimat eras were determined and both the original versions and the translations of these documents are presented in the appendix. Thus, the differences between the transaction and the treatment on the documents of both periods was tried to be revealed.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
