Özet:

Piyer Loti’nin Türkiye’ye yönelik tutum ve yönelimleri çoğu Türk Aydını tarafından romantik bir söylevden, hümanist bir dünya görüşünden ve hakperestliğe düşkün bir tavrın yansımalarından öteye taşınamamıştır. Baha Tevfik’in ifadesinde belirginleşen Türk aydınının ortak eğilimi, Piyer’i yazdıkları kadar yaptıkları da şiirdir telakkisi içerisine hapsetmiş, böylelikle Piyer’in realist boyutu gölgelenmiştir. Bu makalede, Piyer Loti’nin ahvâl-i ruhiyelerinden ziyade akl-ı selîm yanlarının, Decartes’e göre doğruyu yanlıştan ayırma yetisinin, etüdü vazifesi üstlenilmiştir. Nitekim Loti’nin Türkiye’nin yaralarını sarmaya yönelik Düvel-i Muazzama’ya karşı giriştiği müdafaa hareketinin yalnızca eski ve güzel olanı koruma duyarlılığı ile açıklanamayacağı aşikârdır. Trablusgarp Savaşı, Balkan Savaşları, Birinci Cihan Harbi ve Millî Mücadele yıllarında Piyer’in Türklere karşı sergilemiş olduğu savunucu söylevlerde, öz vatanının ve hemşehrilerinin çıkarlarını korumaya yönelik vatanperver bir bilincin de yansımalarını bulmak mümkündür. Çalışma içerisinde Piyer Loti’nin söylevlerindeki bu bilinç irdelenecektir.

Anahtar Kelimeler: